Zbiorowiska łąkowe lub łąkowo-pastwiskowe ze zwykle dominującą trzęślicą modrą agg. (Molinia caerulea agg.), występującą z dużą stałością, nadającą fizjonomię zbiorowiska. Barwny aspekt występuje stosunkowo późno, dopiero latem[49]. Poza tym z olszewnikiem kminkolistnym (Selinum carvifolia), czarcikęsem lekarskim (Succisa pratensis) i szeregiem innych gatunków[229]. Zespół wyróżnia się obecnością licznych gatunków siedlisk wilgotnych, zwłaszcza turzycy prosowatej (Carex panicea) i gatunków wilgotnych łąk All. Calthion palustris, ziołorośli łąkowych All. Filipendulion ulmariae i zbiorowisk pastwiskowo-wydepczystkowych O. Trifolio repentis-Plantaginetalia majoris[559]. Liczne są też gatunki torfowisk niskich Cl. Scheuchzerio-Caricetea fuscae (np. turzyca pospolita (Carex nigra), kukułka szerokolistna typowa (Dactylorhiza majalis) i wąkrota zwyczajna (Hydrocotyle vulgaris)). Zawsze są obecne gatunki szuwarowe Cl. Phragmitetea australis np. turzyca błotna (Carex acutiformis), turzyca zaostrzona (Carex gracilis), trzcina pospolita (Phragmites australis).
Cechuje się wielowarstwową strukturą. Bogactwo florystyczne średnie lub duże, stwierdza się 35-50 gatunków roślin naczyniowych na 16-25m2[535.1].
Zbiorowisko tworzy się na glebach mineralnych, oglejonych, bogatych w próchnicę; rzadziej na zdegradowanych glebach torfowych, starych murszach, także na podmokłych glebach piaszczysto-żwirowych. Od gleb umiarkowanie żyznych do oligotroficznych, kwaśnych lub zasobnych w węglan wapnia[559]; o zróżnicowanej wilgotności, często silnie zmiennym poziomie wód gruntowych w przeciągu roku, od podtopienia do spadku poniżej 100cm do powierzchni gleby[49]. Z uwagi na silne zróżnicowanie siedliskowe, zmienny jest też skład gatunkowy co pozwala na wyróżnienie kilku podzespołów i kilkunastu wariantów (patrz niżej).
Należy do dynamicznych kręgów łęgu jesionowo-olszowego Ass. Fraxino-Alnetum i wiązowo-jesionowego Ass. Ficario-Ulmetum minoris, niekiedy wilgotniejszych postaci świetlistej dąbrowy Ass. Potentillo albae-Quercetum oraz wilgotniejszych postaci dąbrów acydofilnych Ass. Molinio arundinaceae-Quercetum roboris.[229] Intensywne nawożenie może przekształcać zbiorowiska w wilgotne łąki All. Calthion palustris lub świeże łąki All. Arrhenatherion elatioris. Brak użytkowania powoduje dominację jednego gatunku, zwykle trzęślicy modrej agg. (Molinia caerulea agg.), śmiałka darniowego (Deschampsia cespitosa) lub kostrzewa czerwona agg. (Festuca rubra agg.)[535.1] lub tworzenie się zbiorowisk ziołoroślowych All. Filipendulion ulmariae[14], np. Ass. Filipendulo ulmariae-Geranietum palustris[49].
Gospodarczo bez większego znaczenia, łąka dostarcza niewielkiej ilości siana niskiej jakości, tradycyjnie użytkowana ekstensywnie, koszona z początkiem jesieni na ściółkę, sporadycznie wypasana.
Junco-Molinietum
charakterystyczna kombinacja gatunków zespołu (ChSC Ass.) Ass. Selino-Molinietum
syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)gatunki charakterystyczne zespołu (ChAss.) Ass. Selino-Molinietum — zespół centralny, ChAss.= ChAll.; zwłaszcza podane gatunki[14]
gatunki wyróżniające zespołu (DAss.) Ass. Selino-Molinietum
gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zespołu Ass. Selino-Molinietum
gatunki charakterystyczne związku (ChAll.) All. Molinion (łąki trzęślicowe)
gatunki charakterystyczne rzędu (ChO.) O. Molinietalia (wilgotne łąki)
gatunki charakterystyczne klasy (ChCl.) Cl. Molinio-Arrhenatheretea (łąki i pastwiska, mokre, wilgotne i świeże)