atlas-roslin.pl

Rhinanthus serotinus (Schönh.) Oborný [🔉 ri·nan·tus sē·r·ti·nus]

szelężnik większy
Alectorolophus glaber (Lam.) Beck [🔉 a·lek·to·ro·lo·fus gla·ber] · Alectorolophus major (L.) Rchb. [🔉 al·ek·to·ro·lo·fus maj·jor] · Alectorolophus major Rchb. · Alectorolophus montanus (Saut.) Fritsch [🔉 a·lek·to·ro·lo·fus mon·ta·nus] · Rhinanthus angustifolius C.C. Gmel. ssp. angustifolius · Rhinanthus major L. [🔉 ri·nan·tus *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Rhinanthus augustifolius
Rhinanthus serotinus
kwiaty, fioletowe zęby
Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Rhinanthus angustifolius
szczyt kwiatostanu
Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
wystepowanie - Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Rhinanthus serotinus
pokrój
ekologiczne liczby wskaźnikowe Rhinanthus serotinus (szelężnik większy)
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Rhinanthus serotinus (Schönh.) Oborný ssp. apterus (Fr.) Hyl.
szelężnik większy nieoskrzydlony

antropofit zadomowiony we florze Polski[491] · archeofit, zadomowiony, ustępujący (CR)[234] · Czerwona Lista 2016[311] — DD – za mało informacji by określić stopień zagrożenia
Nasiona nieoskrzydlone.

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Rhinanthus serotinus (Schönh.) Oborný [🔉 ri·nan·tus sē·r·ti·nus]Alectorolophus glaber (Lam.) Beck [🔉 a·lek·to·ro·lo·fus gla·ber] · Alectorolophus major (L.) Rchb. [🔉 al·ek·to·ro·lo·fus maj·jor] · Alectorolophus montanus (Saut.) Fritsch [🔉 a·lek·to·ro·lo·fus mon·ta·nus] · Alectorolophus major Rchb. · Rhinanthus angustifolius C.C. Gmel. ssp. angustifolius · Rhinanthus major L. [🔉 ri·nan·tus *](pl) szelężnik większy
sērtinus, -a, -um (lat., adj.) — późny, spóźniony, późniejszy; np. późno rozpoczynający wegetację, późno kwitnący lub u grzybów późno tworzący owocniki
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji