Filipendulion ulmariae - ziołorośla z wiązówką błotną

🟢🔸

Ass. Filipendulo ulmariae-Geranietum palustris
ziołorośla wiązówkowe z bodziszkiem błotnym

🔵

Ass. Valeriano-Filipenduletum
ziołorośla wiązówkowe z kozłkiem lekarskim

🟢🔸

Ass. Lysimachio vulgaris-Filipenduletum
ziołorośla wiązówkowe z tojeścią pospolitą

🔵

Ass. Lythro-Filipenduletum ulmariae
ziołorośla wiązówkowe z krwawnicą pospolitą

🔸

»Ass. Chaerophyllo hirsuti-Filipenduletum ulmariae
górskie ziołorośla wiązówkowe ze świerząbkiem orzęsionym
All. Calthion palustris

🟢🔸

Ass. Scutellario hastifoliae-Veronicetum longifoliae
ziołoroślowe łąki kontynentalne
Veronico longifoliae-Euphorbietum palustris

🟢

Ass. Veronico longifoliae-Euphorbietum lucidae
ziołoroślowe łąki kontynentalne z wilczomleczem błyszczącym

🔵

Ass. Filipendulo ulmariae-Menthetum longifoliae
ziołorośla z miętą długolistną

🟡 - /Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵 - /Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢 - [229][14]; 🟠 - inne Br.-Bl.; 🔸 - Cocktail; żółte tło - częściej notowane

/Ratyńska et al. (2010)^[229]/: Antropogeniczne (półnaturalne) oraz po części autogeniczne (naturalne) zbiorowiska wysokich ziołorośli, na ogół ubogie lub umiarkowanie bogate florystycznie, z dominacją okazałych bylin dwuliściennych.

space

Wykazują nawiązania do nitrofilnych zbiorowisk okrajkowych z rzędu O. Convolvuletalia sepium. Niemal wszystkie zbiorowiska należą do zagrożonych.

Warto zwrócić uwagę na ujęcie FloraVeg^[552] gdzie w ramach osobnego rzędu Filipendulo ulmariae-Lotetalia uliginosi Passarge 1975 "zbiorowiska wysokich ziołorośli okrajkowo-łąkowych na glebach mineralnych strefy umiarkowanego klimatu Europy" jest utworzonych aż 5 związków (różnicowanych wg kryteriów pH i stosunków wodnych siedliska oraz wysokościowych) z których 4 powinny obejmować teren Polski:
· Filipendulo-Petasition Br.-Bl. ex Duvigneaud 1949 — na glebach obojętnych i słabo zasadowych w obszarach podgórskich i górskich Europy Zachodniej i Środkowej;
· Veronico longifoliae-Lysimachion vulgaris (Passarge 1977) Bal.-Tul. 1981 — siedliska mokre na glebach obojętnych i słabo zasadowych na nizinach i pogórzu;
· Filipendulion ulmariae Segal ex Westhoff et Den Held 1969 — siedliska mokre na glebach kwaśnych mineralnych;
· Mentho longifoliae-Juncion inflexi T. Müller et Görs ex de Foucault 2009 — siedliska okresowo zalewane, ekstensywnie wypasane, zasobne, na brzegach i aluwiach rzek.

space

Filipendulion ulmariae - ziołorośla z wiązówką błotną

Większość syntaksonów wg /Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/ i/lub /Ratyńska et al. (2010)^[229]/. Oznaczenie przypisem lub kolorowym kodem wskazuje źródło takich elementów jak nazwa główna, synonimy, gatunki diagnostyczne; 🟡/Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail. Przypadki bardziej złożone są opatrzone notką; zobacz też specyfikację użytych publikacji.

charakterystyczna kombinacja gatunków związku (ChSC All.) All. Filipendulion ulmariae

syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)

gatunki charakterystyczne związku (ChAll.) All. Filipendulion ulmariae

🟡/Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail

gatunki wyróżniające związku (DAll.) All. Filipendulion ulmariae

DAll.

🟡 

Calystegia sepium (kielisznik zaroślowy)

DAll.

🟡 

Epilobium hirsutum (wierzbownica kosmata)

ChAll.

🟢 

Stachys palustris (czyściec błotny)

DAll.

🟡 

Urtica dioica (pokrzywa zwyczajna)

🟡/Ratyńska et al. (2010)^[229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001)^[14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail

gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych związku All. Filipendulion ulmariae

razem z wymienionymi wyżej gatunkami charakterystycznymi i wyróżniającymi budują charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu (uwaga: gatunki wyróżniające jednostek nadrzędnych nie wchodzą do ChSC, więc ich nie pokazujemy w poniższym zestawieniu)