|
opis


Roślina jednoroczna.
Liście łodygowe jajowate, 5-15(20) mm długości, o klinowate nasadzie; brzeg dolnych liści z 1-3 parami tępych ząbków, u liści środkowych i górnych 3-6 par ząbków tępych lub szpiczastych, ale bez ostki.
Przysadki i międzywęźla w obrębie kwiatostanu bardzo gęsto do bardzo rzadko (lub wcale — patrz uwagi poniżej) pokryte włoskami gruczołowatymi. Włoski te mają wielokomórkową (3-6), wygiętą, długą do 1 mm stopkę, znacznie bo 10-12× dłuższą od średnicy kończącego włosek gruczołka.
Kwiatostan początkowo gęsty i krótki, potem wydłuża się. Kwiaty siedzące lub prawie takie.
Kielich owłosiony, z włoskami gruczołowatymi tak jak przysadki, nie zwiększa się podczas owocowania.
Korona stosunkowo duża, przy rozkwitaniu (8)9-11 mm długości, pod koniec kwitnienia rurka kwiatowa wydłuża się 7-10 mm, tak że przewyższa działki kielicha i pod koniec kwitnienia cała korona ma 11-14(15) mm długości. Korona ogólnie jest biaława (rzadko jest cała niebieskawofioletowa), górna warga może być bladofioletowa, dolna warga jest znacznie dłuższa od górnej, biaława lub z fioletowawym odcieniem, z ciemnofioletowymi prążkami i żółtą plamą u ujścia gardzieli
Kwitnienie typowego podgatunku jest późnoletnio-jesienne, podgatunku ssp. montana wiosenno-wczesnoletnie..

Częsty od niżu po piętro subalpejskie.



ssp. rostkoviana
Łodyga bogato rozgałęzia się już w dolnej połowie, z (1)3-8(12) parami pędów bocznych, międzywęźla nie dłuższe niż trzykrotna długość przynależnych im liści. Końcowy ząbek liści i przysadek trójkątny, tępo zaostrzony do zaostrzonego, dłuższy niż szerszy. Dolne liście łodygowe w czasie kwitnienia zwykle nie są już zachowane.
ssp. montana
Łodyga pojedyncza, rzadziej pośrodku lub w górnej połowie z nielicznymi pędami bocznymi.
Międzywęźla wydłużone, 2-6(10)× dłuższe niż długość przynależnych im liści. Ząbki górnych liści i przysadek tępo zaostrzone, zwykle bez ostek; końcowy ząbek górnych liści łodygowych poprzecznie eliptyczny, zaokrąglony, szerszy niż dłuższy. Dolne liście łodygowe (często i liścienie) w czasie kwitnienia zwykle są jeszcze zachowane. Ogruczolenie zwykle mniej gęste niż u podgatunku typowego.
E. picta
Świetlik nadobny (Euphrasia picta) i świetlik Kernera (Euphrasia kerneri) to gatunki zbliżone do świetlika łąkowego (Euphrasia rostkoviana) — tak samo jak on wielkokwiatowe i z rurką korony wydłużającą się podczas kwitnienia, wielkość rośliny jest dość duża. Od świetlika łąkowego (Euphrasia rostkoviana) różnią się głównie brakiem włosków gruczołowatych.
wybrane okazy · selected collections ⇈

leg. Anna Nowak-Dańda
/wzniesienie Tarasówka, Podtatrze/

leg. Marek Snowarski
/okolice Nowego Waliszowa, Ziemia Kłodzka/

leg. none