szczaw zwyczajny (Rumex acetosa)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Acetosa (szczaw (Acetosa))kl 1989

Bylina dwupienna; 30-100 cm wysokości. Korzeń krótki i cienki (2-5 mm średnicy), rzadko w górze rozgałęziony, odchodzą od niego, także w górnej części, liczne zgrubiałe korzenie boczne.

space

Gałązki kwiatostanu nierozgałęzione (u silnych egzemplarzy dolne gałązki miewają nieliczne gałązki drugiego rzędu). Listki okrywy 3.5-5 mm długości, z guzkiem u nasady, zielone do nabiegłych czerwono.

space

Kwitnie maj/czerwiec-lipiec/sierpień.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Rumex acetosa (szczaw zwyczajny)

Szczaw jest uprawiany jako warzywo liściowe, w odmianach znajdują się odmiany ogrodowe. O ile w podręcznikach warzywnictwa jest ujęty jako Rumex acetosa to botanicy ujmują go jako osobny gatunek szczaw ogrodowy (Rumex rugosus).

ekologiczne liczby wskaźnikowe Rumex acetosa (szczaw zwyczajny)

Pospolicie na łąkach, pastwiskach, przydrożach; na glebach wilgotnych i podmokłych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Istotny diagnostycznie gatunek wspólny dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

#12 XL

02 05 12 - 5
leg. Marek Snowarski
/dolina rz. Bystrzycy k. Wrocławia/

właściwości i zastosowanie

⇈ 🌱

Liście warunkowo trujące. Czynnikami toksycznymi w surowych liściach są szczawian potasu i kwas szczawiowy. Działają drażniąco na błony śluzowe przewodu pokarmowego oraz wywierają działanie ogólnoustrojowe - obniżają poziom wapnia i odkładają się w nerkach, powodując ich uszkodzenie. Po spożyciu większych ilości występują objawy żołądkowo-jelitowe oraz objawy ze strony serca i ośrodkowego układu nerwowego.

🍽 dzika roślina jadalna

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 p.332 [71.2]
Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II p.109 [16.3II]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.233 [40]
Tzvelev N.N., 1996 — Flora Europae Orientalis. T.9 p.103k+108 [86.9]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.114 [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.126 [9]
Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych p.684 [17]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.129 [11]
Dorywalsk, J., Adamczewski, K., 1976 — Klucz do oznaczania polnych i ogrodowych chwastów w fazie początkowego wzrostu. p.41 [81]
Komarov, V.L., 1936 — Flora URSS. T.5 p.451+t26 [85.5]
Kulpa, W., 1988 — Nasionoznawstwo chwastów. p.56+57+58i+362+365 [80]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae p.102 [150.1]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.90 [3]
Burda, P. R., 1998 — Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. p.193 [72]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]