|
cechy charakterystyczne
Bylina, często tylko kilkuletnia. Pędy zwykle liczne, wzniesione, podnoszące się lub pokładające się, (10) 15-100 cm wysokości, pojedyncze lub słabo rozgałęzione, białawo owłosione, wyłysiałem lub niemal nagie.
Przylistki środkowych liści łodygowych nagle zwężone w szydlasty kończyk, znacznie krótszy od części przyrośniętej.
Kielichy z 10(-13) nerwami. Rurka kielicha zewnątrz owłosiona; wewnątrz z pierścieniem włosków i bez zgrubienia. Korona karminowoczerwona, rzadziej różowa, żółtawa, biaława lub biała.
Kwitnienie maj-październik.
Łąki, pastwiska, widne zarośla, skraje lasów, zbocza, przydroża.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
nazwa pozycji klucza
*alternatywy dla tej pozycji
· do pozycji w szablonie klucza:
(z)
· powrót z szablonu klucza:
(p)
|
łodyga słabo przylegająco owłosiona lub naga *łodyga silniej owłosiona, włoski w różnym stopniu odstające· Łodyga słabo przylegająco owłosiona lub naga.
· Przylistki zwykle tylko na nerwach owłosione. | ||||
|
łodygi gęsto owłosione, listki małe *łodygi rzadko owłosione, listki duże· Łodyga mocna, pełna lub z wąskim kanałem rdzeniowym; pędy pokładające się lub podnoszące się.
· Łodyga w górze ± gęsto białawo owłosiona. · Główki kwiatowe zwykle pojedyncze, 2-3.5 cm średnicy, często z podsadkami. · Listki, zwłaszcza górne, małe, (1) 1.5-3 cm długości. · Rośliny (10) 15-40 cm wysokości, trwałe. Pospolita. Łąki, pastwiska, zarośla, skraje lasów. | ||||
|
łodygi rzadko owłosione, listki duże *łodygi gęsto owłosione, listki małe
· Łodyga grube, dęte, łamliwe; pędy zwykle wzniesione.
· Łodygi rzadko przylegająco owłosione do prawie nagich. · Główki kwiatowe zwykle po dwie, 3-4 cm średnicy, bez podsadek. · Listki 4-5 (7) cm długości. · Rośliny 40-70 (100) cm wysokości, dwuletnie lub krótkotrwałe byliny. Uprawiana i dziczejąca. | ||||
|
łodyga silniej owłosiona, włoski w różnym stopniu odstające *łodyga słabo przylegająco owłosiona lub naga | ||||
|
główki duże *główki pojedyncze małe· Przylistki długie, pochewkowato zrośnięte, nagie, górą zielonkawe.
· Główki duże i gęste, karminowoczerwone. · Łodyga silna, łamliwa, kanciasta, silnie gałęzista; 40-80 cm długości; owłosienie łodygi w dole odstające, zwykle ± rdzawe lub brązowe. ▶ Trifolium pratense ssp. expansum
syn. Trifolium pratense ssp. americanum Rośliny 2-3-letnie. Dawniej (do początku XXw.) uprawiane i dziczejące. | ||||
|
główki pojedyncze małe *główki duże
· Przylistki orzęsione lub owłosione.
· Główki pojedyncze małe, różowobiałe lub jasnożółte. · Łodyga cienka, podnosząca się lub pokładająca się; 30-60 cm długości. Piaski i klify nadmorskie. | ||||
wybrane okazy · selected collections ⇈
#1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/okaz z wariegacją liści/
właściwości i zastosowanie
wymagania i uprawa
⇈
🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie zimne lub miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne
Optymalnie rośnie na glebach nie nazbyt lekkich, suchych i ubogich. Dobrze rozwija się w klimacie wilgotnym, nie nazbyt ciepłym, chłodnym.
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium pratense [🔉 tri·fo·li·um *] • (pl) koniczyna łąkowa · koniczyna czerwona
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji