(zespół) Ass. Chaerophyllo hirsuti-Calthetum palustris Balátová-Tuláčková 1985 [🔉 che·ro·fyl·lo hir·su·ti kal·te·tum pa·lus·tris]

Górskie łąki budowane głównie przez szerokolistne rośliny dwuliścienne, z wyraźnym barwnym (żółto-białym) aspektem wiosennym podczas kwitnienia kaczeńców (Caltha palustris), rzeżuchy gorzkiej (Cardamine amara), świerząbka orzęsionego (Chaerophyllum hirsutum). Po przekwitnięciu dominują wyższe rośliny dwuliścienne, błotne ostrożnie (Cirsium) i inne gatunki mokrych łąk All. Calthion palustris. Udział mają gatunki rosnące w ocienieniu i przy zimnych potokach, np. śledziennica skrętolistna (Chrysosplenium alternifolium), manna gajowa (Glyceria nemoralis) i gwiazdnica gajowa (Stellaria nemorum); one razem z np. tojeść rozesłana (Lysimachia nummularia) tworzą przyziemną część warstwy zielnej. Bogactwo florystyczne średnie, podaje się 25-35 gatunków roślin naczyniowych na 16-25m²; większe jeśli zaznacza się udział gatunków torfowiskowych.

Zbiorowisko przede wszystkim górskie, w obszarze występowania innych zbiorowisk mokrych łąk. Rozwija się na bardziej stromych stokach ze źródliskami, z szybkim przepływem zimnych wód gruntowych; także i na brzegach górskich potoków.

Zbiorowiska tego typu mają dużą tendencję do zarastania olszynami Ass. Alnetum incanae; stosunkowo trwałe są na źródliskach i granicy lasu i łąki.

/Chytrý (2007)^[535.1]/ wyróżnia następujące warianty:

• wariant Bistorta major — z gatunkami diagnostycznymi: rdest wężownik (Polygonum bistorta), turzyca gwiazdkowata (Carex echinata), ostrożeń błotny (Cirsium palustre), kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis), kłosówka wełnista (Holcus lanatus), kosmatka polna (Luzula campestris) i jaskier ostry (Ranunculus acris); przejściowy do Ass. Angelico sylvestris-Cirsietum palustris; na stanowiskach mniej uwodnionych i kwaśniejszych; nieco bogatsza florystycznie;