Senecio barbaraeifolius (starzec gorczycznikowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 1870 "ciemnozielone, rozgałęzione w górnej połowie" w "Senecio (starzec)"

Rośliny dwuletnie lub krótkotrwałe byliny, 30-100 cm wysokości; nagie; ciemnozielone. Pędy rozgałęziają się w górnej połowie (rośliny niekoszone!).

space

Koszyczki 15-25 mm średnicy; kwiatów języczkowych 13, jasnożółte. Listków okrywy 13, z błoniastymi brzegami. Dodatkowych listków okrywy (3)4-6, sięgają do 1/3 okrywy; powyżej połowy najszersze, nagle zwężone w ciemny wierzchołek, bardzo krótko owłosiony; ich powierzchnia cienko, pajęczynowato owłosiona.

space

Kwitnie lipiec-wrzesień.

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Senecio barbaraeifolius (starzec gorczycznikowy)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Senecio barbaraeifolius (starzec gorczycznikowy)

Rzadki.

space

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Senecio barbaraeifolius (Krock.) Wimm. et Grab. [🔉 se·ne·ci·o *] • Senecio erraticus Bertol. ssp. barbareifolius (Wimm. et Grab.) Walters · Senecio aquaticus Hill ssp. barbareifolius (Wimm. et Grab.) Walters [🔉 * a·kwa·ti·kus *] • (pl) starzec gorczycznikowy · starzec gorycznikowy

aquaticus,-a,-um; aquatilis; aqueus (lat., adj.) — wodny; rosnący w lub przy wodzie, w miejscu podmokłym; przymiotnik od aqua, -ae - woda

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈