Stellaria palustris Retz. [🔉 stel·la·ri·a *]

Bylina. Kłącze cienkie, płożące się. Cała roślina z reguły sinozielona, owoszczona, naga.

Liście nagie, nieco mięsiste, często sino owoszczone; równowąskolancetowate do równowąskich (najniższe na łodydze krótsze i szersze), (1.5)2-3.5(4) cm długości i 2-5(7) mm szerokości, szpiczaste, u nasady nieco zwężone i siedzące; nagie na brzegu; tylko nerw środkowy jest wyraźny; w pachwinach wiązka listków lub krótki pęd płonny.

Kwiaty stosunkowo duże, 8-13 mm średnicy, na długich szypułkach (3-10 cm). Działki jajowatolancetowate, 5-7 mm długości, zwykle długo zaostrzone, na świeżo wyraźnie trójnerwowe, z błoniastym, białawym, błyszczącym, nagim brzegiem zajmującym ok. 1/3 ich szerokości. Płatki dwudzielnie rozcięte niemal do nasady, zwykle wyraźnie (o połowę) dłuższe od działek rzadziej ±równe lub krótsze od działek. Pręcików 10. Znamion słupka 3.

Kwitnienie od maja do lipca(sierpnia).

Dość częsta na niżu, w wyższych położeniach sporadycznie lub brak.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Gatunek ten ma orzęsione liście w nasadzie, orzęsione podsadki oraz dwie wewnętrzne działki kielicha. U gwiazdnicy błotnej (Stellaria palustris) te części łodygi są nagie, nieorzęsione.