(zespół) Ass. Lysimachio vulgaris-Filipenduletum Balátová-Tuláčková 1978 ^{[14][229][535.1]} [🔉 ly·si·machi·o wul·ga·ris fi·li·pen·du·le·tum]

Zbiorowisko ziołoroślowe z dominacją wiązówki błotnej (Filipendula ulmaria) (o wysokości 150-200cm) często niemal wyłącznie buduje fizjonomię zespołu, w niższej warstwie zielnej bez subdominantów. Miejscami i z udziałem tojeści pospolitej (Lysimachia vulgaris); niekiedy z dominującą krwawnicą pospolitą (Lythrum salicaria) (takie są też ujmowane jako bardzo podobny zespół Ass. Lythro-Filipenduletum ulmariae^[14]).^[229] W systemie /Ratyńska et al. (2010)^[229]/ to zespół centralny związku All. Filipendulion ulmariae.

Zbiorowiska dość ubogie florystycznie, z 15-20 gatunkami roślin naczyniowych na 16-25m².^[535.1]

Występuje w siedliskach zasilanych wodami podziemnymi; optimum rozwoju ma miejsce w strefie brzegowej stawów, rzek i potoków, zarasta rowy odwadniające i płytkie kanały oraz niekoszone wilgotne łąki. Często siedlisko jest podtapiane wiosną i po większych opadach; jednak przez większość roku poziom wody jest niższy i gleba jest napowietrzona. Występuje zwykle na glebach oglejonych, na uboższych glebach torfowych i murszowych, o odczynie słabo kwaśnym; żyznych ale większość substancji pokarmowych jest zgromadzona w biomasie. W przeciwieństwie do Ass. Filipendulo ulmariae-Geranietum palustris uwilgotnienie jest bardziej równomierne w ciągu roku a gleby mają mniejszą zawartość wapnia.^[535.1]