Typowe żyzne łąki Karpat Zachodnich (tj. i Tatr), występujące w piętrze reglowym (600-1350m n.p.m.)[14], głównie jako zbiorowisko zastępcze buczyny karpackiej Ass. Dentario glandulosae-Fagetum[49].
Skład florystyczny jest bardzo bogaty, z licznymi udziałem bylin dwuliściennych. Charakterystyczne są też aspekty w okresie kwitnienia dominujących gatunków, w końcu zimy lub przedwiosenny aspekt krokusem spiskim (Crocus scepusiensis), a w okresie letnim aspekty mieczykiem dachówkowatym (Gladiolus imbricatus) lub zimowit jesienny (Colchicum autumnale).
Utrzymanie łąk we właściwym dla zespołu składzie florystycznym wymaga corocznego dwukrotnego koszenia i umiarkowanego nawożenia. Dostarcza przy tym dużej ilości dobrej jakości siana. Przy intensywnym użytkowaniu, z nawożeniem, skład florystyczny ulega uproszczeniu. Brak nawożenia prowadzi ku zbiorowiskom łąk jałowych ("psiar").
charakterystyczna kombinacja gatunków zespołu (ChSC Ass.) Ass. Gladiolo-Agrostietum capillaris
syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)gatunki charakterystyczne zespołu (ChAss.) Ass. Gladiolo-Agrostietum capillaris






gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zespołu Ass. Gladiolo-Agrostietum capillaris
gatunki charakterystyczne związku (ChAll.) All. Arrhenatherion elatioris (łąki świeże)















gatunki charakterystyczne rzędu (ChO.) O. Arrhenatheretalia (zbiorowiska żyznych łąk na świeżych glebach mineralnych)































gatunki charakterystyczne klasy (ChCl.) Cl. Molinio-Arrhenatheretea (łąki i pastwiska, mokre, wilgotne i świeże)






























