Lotus corniculatus L. [🔉 lo·tus kor·ni·ku·la·tus]

Bylina, 15 – 40 (60) cm wysokości. Rozłogów zwykle brak lub krótkie, nieliczne. Łodyga pełna lub grubościenna, nieściśliwa.

Listki bez wyraźnych nerwów bocznych. Górne listki liści środkowych odwrotniejajowate, jajowate, szeroko odwrotnielancetowate lub okrągławoelipsowate; zwykle <3× dłuższe niż szersze, (2) 3 – 10 mm szerokości.

Kwiaty w (1) 3 – 6 (8)-kwiatowych główkowatych baldaszkach. Ząbki kielicha z trójkątną nasadą, nagle zwężające się w szydlasty koniec, przed rozkwitnięciem ku sobie nachylone. Kwiaty 10 – 16 mm długości, bez zapachu. Łódeczka nagle zwężona w dzióbek. Szyjka słupka prosta, stopniowo zwężająca się ku szczytowi (bez zgrubienia na końcu).

Strąki bez skrzydełek na kantach. Strąki 2.5 – 3 (4) mm szerokości, beżowe, brązowe do szarobrązowych; nasiona 1 – 2 mm średnicy.

Kwitnienie czerwiec – sierpień(wrzesień).

Pastwiska, murawy, przydroża, zarośla. Jest też dawną uprawną rośliną paszową, zwłaszcza na glebach ubogich i o odczynie zasadowym.

Gatunek o szerokim spektrum ekologicznym. Rośnie zarówno na glebach suchych i mokrych, na stanowiskach słonecznych i częściowo zacienionych, na różnego rodzaju glebach z wyjątkiem silnie zasolonych.