opis
Rośliny jednoroczne. Pędy pokładające się lub wznoszące się, wiotkie, (8)10-25(40)cm wysokości, zwykle bogato rozgałęzione w nasadzie, odlegle owłosione lub nagie.
Kwiatostany liczne, wyraźnie wyrastają z kątów liści; niezbyt bogate, z (3)7-10(20) kwiatami, ±kuliste.
Kwitnienie maj-wrzesień.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Pastwiska, łąki, przydroża i pola, gleby obojętne i do zasadowych, żyzne, dostatecznie wilgotne.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#9
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Las Ratyński/
#5
leg. Marek Snowarski
/Wrocław Jarnołtów/
#8
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Starościn/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium dubium [🔉 tri·fo·li·um *] • Chrysaspis dubia • (pl) koniczyna drobnogłówkowa · orędziw
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji