(zespół) Ass. Caricetum nigrae Braun 1915 ^[535.3] [🔉 ka·ri·ce·tum nig·rē]

Górskie i podgórskie jednokośne łąki natorfowe z dużym pokryciem warstwy zielnej (60-95%); szeroko rozpowszechnione w Europie. Użytkowane kośnie (w suchszych okresach także mogą być wypasane) dostarczające ściółki lub niskiej jakości siana. Jedynie w granicy piętra subalpejskiego mogą być o charakterze naturalnym (patrz Ass. Caricetum nigrae (subalpinum) i uwagi tamże).

Florystycznie to bogate zbiorowiska, na powierzchni 16m² spotyka się do 20-30(-50) gatunków roślin naczyniowych; mszaków zwykle 2-8 gatunków.

Warstwa mszaków o zróżnicowanym zwarciu, od pełnego do częściowego. Czasem przeważają torfowce (Sphagnum) (zwykle torfowiec jednoboczny (Sphagnum subsecundum) i torfowiec obły (Sphagnum teres)) lub inne mchy: próchniczek błotny (Aulacomnium palustre), prątnik nabrzmiały (Bryum pseudotriquetrum), drabik drzewkowaty (Climacium dendroides), bagniak zdrojowy (Philonotis fontana), słomiaczek złotawy (Straminergon stramineum), warnstorfia bezpierścienowa (Warnstorfia exannulata), w bardziej suchych partiach: fałdownik nastroszony (Rhytidiadelphus squarrosus), w żyźniejszych mokradłoszka zaostrzona (Calliergonella cuspidata) i gatunki z rodzaju płaskomerzyk (Plagiomnium).

Zbiorowisko przeważnie wtórne, po zaprzestaniu koszenia zarastające drzewami i krzewami, przechodząc w łęgi górskie. Przy zmianie stosunków wodnych lub żyzności może przekształcać się (przy odwodnieniu) w wilgotne łąki All. Calthion palustris, (przy trwałym podtopieniu) w szuwary All. Magnocaricion elatae, a w przypadku zasilania fosforem i wodami bogatymi w żelazu może następować ekspansja torfowca pogiętego (Sphagnum flexuosum), zakwaszenie i sukcesja w stronę zbiorowisk związku All. Sphagno-Caricion canescentis.

Wyróżnia się warianty: