Juncus articulatus L. em. K. Richt.

Wieloletnia bylina o krótkich, czołgających się kłączach.

Liście łodygowe 2 – 4, silnie bocznie spłaszczone, w przekroju poprzecznym owalne; blaszka, co kilka mm z poprzeczną przegrodą (szczególnie wyraźnie widoczne jest to po wysuszeniu; stąd też epitet gatunkowy). Uszka pochwy liściowej długie, skórzaste.

Kwiatostan ±silnie rozpierzchły (rozrzutka), u podgatunku typowego luźny, licznogłówkowy, w główce po 5 – 15 (30) kwiatów; podsadka krótksza od kwiatostanu.

Kwitnienie do czerwca do września.

Owoc torebka jajowata, z nielicznymi, często tylko z jednym cytrynowatymi nasieniem. Dojrzała torebka wyraźnie dłuższa od listków okwiatu, stopniowo zwężająca się w wyraźny dzióbek, ciemnobrunatna, połyskująca.

Pospolity aż po wyższe położenia górskie. Brzegi wód, mokradła, wilgotne pola i łąki, miejsca podmokłe, tereny ruderalne, pobocza dróg.

Tworzy mieszańce z: sitem ostrokwiatowym (Juncus acutiflorus) ≡ Juncus ×surrejanus, sitem alpejskim (Juncus alpinus), sitem czarnym (Juncus atratus).

Dojrzałe torebki podobnych gatunków — sit czarny (Juncus atratus) i sit ostrokwiatowy (Juncus acutiflorus) mają długość zbliżoną do listków okwiatu (także ostro zakończonych), podczas gdy torebka sit członowaty (Juncus articulatus) zdecydowanie wystaje ponad listki okwiatu.