|
cechy diagnostyczne w kluczu:
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. 2.185 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 2004 roku. Może być pozyskiwany przez ścinanie ziela narzędziami ręcznymi bez uszkadzania części podwodnych lub podziemnych. Zostawić nie mniej niż 75% populacji i zbierać nie częściej niż raz na 5 lat w tym samym miejscu (3.7).
wybrane okazy · selected collections ⇈
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Rodzima bylina błotna i wodna, z długimi, grubawym, pełzającymi kłączami.
Atrakcyjne są trójlistkowe, ciemnozielone liście oraz w okresie kwitnienia kwiatostany z osobliwymi "włochatymi" białymi lub różowawymi kwiatami.
W medycynie stosuje się Menyanthidis trifoliatae folium (liść bóbrka) — wysuszone, całe lub rozdrobnione liście tego gatunku zbierane przed kwitnieniem lub na początku kwitnienia. Charakteryzują się one bardzo gorzkim i długotrwałym smakiem. Stosowany jest w różnych preparatach poprawiających wydzielanie soków żołądkowych i łaknienie (Amara tinctura - nalewka gorzka).
Wchodzi w skład Species stomachicae (zioła wzmagające trawienie).
wymagania i uprawa
W pełni mrozoodporna rodzima bylina bagienna i strefy płytkiej zbiorników wodnych.
Optymalne jest podłoże kwaśne, przeciętnie żyzne, trwale podmokłe.
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Menyanthes trifoliata [🔉 men·jan·tes tri·fo·li·a·ta] • (pl) bobrek trójlistkowy
Menyanthes
(gr., subst.)
— transliteracja greckiego menyanthes;
etymologia niejasna, kilka wątpliwych spekulacji
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji