(zespół) Ass. Sphagno recurvi-Caricetum lasiocarpae Zólyomi 1931 ^[535.3/gł.] [🔉 sfag·no re·kur·wi ka·ri·ce·tum la·si·o·kar·pē]

Czasem towarzyszy jej jeszcze wyższa warstwa tworzona przez trzcinę pospolitą (Phragmites australis) i drzewa terenów podmokłych, np. brzozę omszoną (Betula pubescens) i wierzbę uszatą (Salix aurita)^[535.3].

Warstwa mszysta wykształcona jest w różnym stopniu^[229], zwykle o dużym pokryciu, zwłaszcza bujna w siedliskach silnie podmokłych, ubogich w roślinność zielną, wtedy też mogą pojawiać przyziemne roślinny zielne np. rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) i żurawina błotna (Oxycoccus palustris); przy dużym pokryciu roślinnością zielną warstwa mszysta jest rozluźniona, z torfowcami i roślinami dwuliściennymi przeplatającymi się z pędami turzycy nitkowatej (Carex lasiocarpa)^[535.3].

Zwykle zbiorowiska są dość ubogie florystycznie.^[535.3]

Zbiorowisko to tworzy się na torfowiskach przejściowych w formie nasuwającego się pła wzdłuż linii brzegowej zarastających od góry dystroficznych zbiorników wodnych, tworząc zwykle nieciągły pierścień^[49]; lub w okresowo podtapianych zagłębieniach bezodpływowych inicjując sukcesje w kierunku torfowiska przejściowego^[14]. W klimacie subkontynentalnym, we wschodniej Polsce, często inicjuje sukcesję roślinności w kierunku torfowisk wysokich typu kontynentalnego lub jest głównym zespołem w okrajku takich torfowisk^[14]. Na obrzeżach górskich i podgórskich torfowisk niskich z grubą warstwą torfu; rzadziej na brzegach zbiorników wodnych.^[535.3] Poziom wody gruntowej przez większość roku pokrywa się z warstwą mszystą i jest dość stabilny; podłożem jest stosunkowo gruba warstwa torfu (50-200cm), z niewielką ilości części mineralnych, lekko kwaśna, uboga w wapń.^[535.3]