Salix aurita L. [🔉 sa·liks *]

Niewysoki krzew (0.5) 1-2 m (w zacienieniu ponad 4 m) wysokości, kulistego pokroju, z licznymi cienkimi pędami. Gałęzie w nasadzie do 5 cm średnicy, kora starszych pędów gładka, jasnoszara, cienka.

Drewno po korą, na pędach dwuletnich i starszych, z charakterystycznymi wystającymi, zwykle krótkimi listewkami.

Jednoroczne gałązki cienkie, ok. 1.5 mm średnicy, nagie lub rzadko owłosione, ± czerwonobrązowe. Pączki drobne, tępe jajowatostożkowate, słabo spłaszczone, czerwonobrązowe do żółtobrązowych, prawie nagie, liściowe 2-3 (4) mm długości, kwiatowe do 5 (6) mm długości.

Liście odwrotniejajowate do podługowato odwrotniejajowtych, (2) 3-5 (7) cm długości i 1.5-2 (3) cm szerokości; ogonek krótki (2-8 mm), owłosiony; wierzchołek liścia zaostrzony, często wygięty, skręcony na bok; nasada blaszki klinowata lub zaokrąglona; sztywne; powierzchnia blaszki liściowej silnie pomarszczona (wklęsłe odbicie żyłkowania), od gory ciemnozielona, naga do rzadko owłosionej; spodem szarozielona, równomiernie rzadko owłosiona do gęsto, pilśniowato owłosionej, z wyraźnie wystającym gęstym żyłkowaniem, brzeg nierówno, grubo ząbkowany, często pofalowany, podwinięty.

Przylistki nerkowate do półsercowatych, duże (do 6 mm), długo pozostają, często aż do jesieni.

Kotki krótkie, elipsoidalne do wąskoelipsoidalnych, krótkie, (10) 13-25 (35) mm długości i 5-8 (15) mm szerokości; gęste, siedzące lub na krótkiej szypule (3-5 mm) i z kilkoma krótkimi podsadkami.

Przysadki drobne (w męskich kotkach ok. 1/3 długości nitki pręcika), u nasady prawie nagie, w górze biało owłosione z dłuższą bródką na szczycie, czarniawe do ciemnobrązowych; odwrotniejajowate, u nasady zwężone i prawie nagie. Nektarnik jeden, dzbankowaty, jajowaty, krótki (0.3-0.5 mm).

Kotki żeńskie siedzące, węższe niż męskie, podczas owocowania silnie (ponad dwukrotnie) wydłużają się. Słupek na długim trzonku (prawie długości zalążni i 2-3× dłuższym od nektarnika), zalążnia przylegająco owłosiona, szyjki słupka niezaznaczona, znamię wzniesione, niepodzielone, główkowate lub nieco rozchylone.

W kwiatach męskich dwa pręciki, nitki pręcików niezrośnięte, w nasadzie owłosione, 3-4× dłuższe od przysadki (do 5 mm). Pylniki przed otwarciem są czasami czerwonawo zabarwione, potem złocistożółte.

Torebka owłosiona, na każdej klapie po 5-6 (7) zawiązków nasion, otwierając się klapy zwijają się ślimakowato.

Kwitnienie w kwietniu-maju, przed wytworzeniem liści. Żyje 20-30 lat, dojrzałość osiąga w 2-3 roku od skiełkowania.

Gatunek o zmienny w formie liści i pokroju krzewu, w wyższych położeniach krzewy mogą być skarlałe.

Częsta na niżu i w górach. Tereny podmokłe, wilgotne, zwłaszcza brzegi rzek i zbiorników wodnych, podmokłe części łąk, torfowiska, rowy, pobocza dróg, skraje lasów. Na glebach kwaśnych, minaralnych, ubogich, znosi umiarkowane zacienienie.

W naturze rozmnaża się wyłącznie przez nasiona. Procent ukorzeniania się sadzonek pędowych jest bliski zeru.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla: