(zespół) Ass. Holcetum lanati Issler 1934 ^[535.1/gł.]

Zbiorowisko łąkowe świeże lub wilgotne/zmiennowilgotne definiowane przez panującą kłosówkę wełnistą (Holcus lanatus), z licznym udziałem gatunków przystosowanych do siedlisk zmiennowilgotnych.

Warstwa mszaków zwykle jest obecna, ale o niskim pokryciu, zwykle do 10%.

Tego rodzaju łąki wykształcają się w efekcie błędów w zagospodarowaniu kośnych, wilgotnych i świeżych łąk na przeróżnych podłożach, jako efekt przesuszenia i zbyt małego nawożenia. Zbiorowisko wkracza także na grunty porolne. Rozwija się, niekiedy na znacznych areałach, na glebach mineralnych lub silnie zmineralizowanych torfach niskich.^[229]. Często płaty z dominacją kłosówką wełnistą (Holcus lanatus) tworzą się mozaice innych zbiorowisk łąkowych w miejscach naruszonej roślinności, np. przez zalew, mechaniczne uszkodzenia darni przez pojazdy lub zwierzęta; rozwojowi dominującej trawy sprzyja jej duża produkcja nasion, długo zachowujących zdolność kiełkowania.^[535.1]

^[535.1] wyróżnia trzy warianty, siedliskowo różniące się wilgotnością:

• wariant Carex hirta - z jedynym gatunkiem diagnostycznym: turzycą owłosioną (Carex hirta); uboższy florystycznie (25-30 gatunków na 16-25m²); odpowiada Holcetum lanati cirsietosum cani Kovář 1981;