Oligotroficzne zbiorowisko szuwarowe definiowane przez dominację turzycy nitkowatej (Carex lasiocarpa) przy jednoczesnym braku gatunków błotnych i torfowiskowych.
Florystycznie jest to ubogi zespół; zlicza się ok. 10 gatunków roślin naczyniowych na 4-50m2 powierzchni.
Siedliskie są oligotroficzne wody stojące; strefa przybrzeżna zarastających zbiorników wodnych, rowy odwadniające w kompleksach torfowisk, na północy Europy także obrzeża torfowisk wysokich. W odróżnieniu bagiennego zbiorowiska z turzycą nitkowatą (Carex lasiocarpa) Ass. Campylio stellati-Caricetum lasiocarpae ten zespół zasiedla stanowiska z wyższym poziomem wody, która przez większą cześć roku jest nad powierzchnią ziemi, co ogranicza rozwój warstwy mszaków. Wodne siedlisko sprzyja szybkiemu odkładaniu torfu. Dostępność soli mineralnych jest niska, niezależnie do zawartości części mineralnych w podłożu.
Zbiorowiska tego zespołu częstsze są na północy Europy.
charakterystyczna kombinacja gatunków zespołu (ChSC Ass.) Ass. Peucedano palustris-Caricetum lasiocarpae
syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)diagnoza (metoda Cocktail) zespołu Ass. Peucedano palustris-Caricetum lasiocarpae wg /Chytrý (2011) [535.3]/












gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zespołu Ass. Peucedano palustris-Caricetum lasiocarpae
gatunki charakterystyczne związku (ChAll.) All. Magnocaricion elatae (szuwary wielkoturzycowe)

























gatunki charakterystyczne rzędu (ChO.) O. Phragmitetalia australis (szuwary) ⇒ ChCl.[14]







gatunki charakterystyczne klasy (ChCl.) Cl. Phragmitetea australis (szuwary)

















