Glyceria maxima (manna mielec)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 6214 "znamiona 3; pylniki 0.8-1.8mm długości" w "Glyceria (manna)"

⇑ kl 3332 "liście rynienkowate, z podwójnym rowkiem pośrodku; pochwy z kilem u dołu; języczki < 3mm długości, ucięte" w "zanurzone formy traw szuwarowych"

⇑ kl 10491 "blaszka liściowa skórzasto gruba, 6-25mm szerokości" w "trawy w pączku złożone, wyraźnie bruzdkowane na górnej powierzchni"

⇑ kl 10439 "liście z komorami powietrznymi (poprzeczne przegrody); blaszki b. szerokie (10-25mm)" w "trawy w pączku złożone, liście z podwójny rowkiem, bez wyraźnego bruzdkowania"

Duże trawy wieloletnie, (60)80-200(300)cm wysokości; z grubymi rozłogami podziemnymi. Pędy mocne, wyprostowane, trzcinowate, 5-10mm średnicy, obłe do umiarkowanie spłaszczonych; nagie.

space

W pochwie liściowej i blaszce liczne i wyraźne poprzeczne przegrody (komory powietrzne).

space

Wiecha dość gęsta z mocnymi gałązkami, 20-40cm długości.

space

Oś kłoska gładka lub z krótkimi, grubymi szczecinkami.

Znamiona 3. Pylniki (0.8)0.9-1.8mm długości. Plewy 2-2.5mm długości.

space

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Glyceria maxima (manna mielec)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Glyceria maxima (manna mielec)

Trawa szuwarowa, w płytkich wodach, brzegach wód i na łąkach okresowo zalewanych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

szyjus.040629-4
leg. Szymon Jusik
/rzeka Noteć, 1 km na pn. od m. Stare Morzyce, gm. Babiak/

jmak.u07_13
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen, Niemcy/

jmak.08_3g
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen, Niemcy/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Glyceria maxima (manna mielec)

⇈ 🌱

🔵 oczko wodne • strefa płytka • 🟤 strefa bagienna (błotna)

byliny ogrodowe • „trawy ogrodowe”

wysokość: 0.7 – 2 m

kwitnienie: lipiec

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: 🔵 roślina wodna • gleba dostatecznie wilgotna • gleba stale wilgotna do podmokłej

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — roślina wodna • próchnica — gleba organiczna, humusowa, torfowa • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże żyzne lub podłoże bardzo żyzne

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany
◔	‘Variegata’ — liście z kremowobiałym obrzeżeniem

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Glyceria maxima (Hartm.) Holmb. [🔉 gly·ce·ri·a *] • Glyceria aquatica Wahlenb. [🔉 gly·ce·ri·a a·kwa·ti·ka] · Glyceria aquatica (L.) Wahlenb. [🔉 gly·ce·ri·a a·kwa·ti·ka] • (pl) manna mielec · manna wodna

maximus, -a, -um (lat., grad.superl.) — największy; stopień najwyższy od magnus (wielki)

aquaticus,-a,-um; aquatilis; aqueus (lat., adj.) — wodny; rosnący w lub przy wodzie, w miejscu podmokłym; przymiotnik od aqua, -ae - woda

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈