atlas-roslin.pl

(zespół) Ass.Peucedano-PinetumW.Mat. (1962) W.Mat. et J.Mat. 1973

kontynentalny bór sosnowy świeży · subkontynentalny bór świeży
postać chrobotkowa odpowiada siedlisku „sosnowy bór chrobotkowy (91T0)” z wykazu siedlisk przyrodniczych o znaczeniu wspólnotowym
autorzy syntaksonu są widoczni na szerszym ekranie 🛈
Peucedano-Pinetum
XL

charakterystyka

Bór sosnowy na bardzo ubogich siedliskach o przepuszczalnym podłożu, głębokim poziomie wód gruntowych, okresowo suchych.

space

W warstwie drzew dominuje wysokopienna sosna zwyczajna (Pinus sylvestris), w zwartym drzewostanie, z niewielkim udziałem brzozy brodawkowatej (Betula pendula), a na północnym-zachodzie Polski także z udziałem świerka pospolitego (Picea abies). W podokapowej warstwie mogą też występować dąb szypułkowy (Quercus robur) i topola osika (Populus tremula).

space

Warstwa runa zwykle zwarta, z dominacją krzewinek borówki czarnej (Vaccinium myrtillus), borówki brusznicy (Vaccinium vitis-idaea); wrzos pospolity (Calluna vulgaris) pojawia się w degeneracyjnych postaciach zbiorowiska. Z roślin zielnych siódmaczek leśny (Trientalis europaea), pomocnik baldaszkowy (Chimaphila umbellata), rzadziej korzeniówka pospolita (Monotropa hypopitys), gruszyczka zielonawa (Pyrola chlorantha), widlicz spłaszczony (Diphasiastrum complanatum), pszeniec zwyczajny (Melampyrum pratense). Trawy i turzyce: kostrzewa owcza agg. (Festuca ovina agg.), trzcinnik leśny (Calamagrostis arundinacea), turzyca wrzosowiskowa (Carex ericetorum). Zespół jest stosunkowo bogaty florystycznie, jak na bory sosnowe. Przeciętnie w badanym płacie notuje się 30 gatunków roślin naczyniowych, mchów i porostów naziemnych. Od Ass.Leucobryo-Pinetum (zobacz opis tego zespołu) różni się występowaniem w runie gatunków kontynentalnych takich jak gorysz pagórkowy (Peucedanum oreoselinum), kokoryczka wonna (Polygonatum odoratum), wężymord niski (Scorzonera humilis), pajęcznica gałęzista (Anthericum ramosum), nawłoć pospolita (Solidago virgaurea), konwalia majowa (Convallaria majalis), malina kamionka (Rubus saxatilis), poziomka pospolita (Fragaria vesca) i przetacznik leśny (Veronica officinalis). Nie występuje w tym zespole bielistka siwa (Leucobryum glaucum) charakterystyczna dla Ass.Leucobryo-Pinetum .

space

występowanie

Na niżu i wyżynach Polski poza jej północno-zachodnią częścią, gdzie jest zastępowany przez analogiczny Ass.Leucobryo-Pinetum.

space

W typologii leśnej zbiorowiska tego zespołu niemal zawsze odpowiadają borowi świeżemu (Bśw).

W ramach zespołu wyróżnia się podzespół typowy i sasankowy: subAss.Peucedano-Pinetum typicum, subAss.Peucedano-Pinetum pulsatilletosum.

space

Ze względu na wilgotność na siedliskach suchszych od typu wyróżnia się wariant z chrobotkami (Cladonia), zaś na najwilgotniejszych stanowiskach wariant z Molinia caerulea.

space

Odmiana sarmacka występuje od krainy Chełmińsko-Dobrzyńskiej do Polesia Południowego. Słabymi gatunkami wyróżniającymi są: szczodrzyk czerniejący (Lembotropis nigricans), szczodrzeniec rozesłany (Chamaecytisus ratisbonensis) i (w podzespole sasankowym) sasanka łąkowa (Pulsatilla pratensis).

space

Większość syntaksonów wg /Matuszkiewicz W. (2001) [14]/ i/lub /Ratyńska et al. (2010) [229]/. Oznaczenie przypisem lub kolorowym kodem wskazuje źródło takich elementów jak nazwa główna, synonimy, gatunki diagnostyczne; 🟡/Ratyńska et al. (2010) [229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001) [14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail. Przypadki bardziej złożone są opatrzone notką; zobacz też specyfikację użytych publikacji.

charakterystyczna kombinacja gatunków zgrupowania (ChSC zgr.) Ass.Peucedano-Pinetum

syntetyczne, tekstowe, zestawienie taksonów tworzących charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu jest dostępne po zalogowaniu się do w Pełnej Wersji atlasu (prawy górny róg strony)

gatunki charakterystyczne zespołu (ChAss.) Ass.Peucedano-Pinetum

🟡/Ratyńska et al. (2010) [229]/; 🔵/Matuszkiewicz W. (2001) [14]/; 🟢[229] i [14]; 🟠inne Br.-Bl.; 🔸Cocktail

gatunki charakterystyczne syntaksonów nadrzędnych zgrupowania Ass.Peucedano-Pinetum

razem z wymienionymi wyżej gatunkami charakterystycznymi i wyróżniającymi budują charakterystyczną kombinację gatunków tego syntaksonu (uwaga: gatunki wyróżniające jednostek nadrzędnych nie wchodzą do ChSC, więc ich nie pokazujemy w poniższym zestawieniu)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji