cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Drzewo. Przy swobodnym wzroście korona szeroka, kopulasta z potężnymi bocznymi konarami.
Pień zwykle niski; kora gruba, głęboko bruzdowana, ciemnobrązowa.
Ogonki liściowe krótkie ok. 5mm lub liście siedzące; nasada blaszki sercowata lub z uszkami. Żyłki boczne dochodzą zarówno do końca klap jak i wcięć między nimi Liście rozwijają się wiosną wcześniej niż u dębu bezszypułkowego (Quercus petraea)
Pospolicie na terenie całego kraju. Tworzy dąbrowy, występuje w grądach i łęgach.
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Stałość dla wybranych syntaksonów (literatura tamże podana):
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Marek Snowarski
/okolice Wrocławia, Las Ratyński/
#2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Las Ratyński/
#3
leg. Marek Snowarski
/Kołobrzeg, Park Zdrojowy/
#10
leg. Barbara Łotocka
#1
leg. Jacek Soboń
/okolice Wlenia; Pogórze Kaczawskie/
#3
leg. Marek Snowarski
/Zdbice, k. Wałcza/
#3
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie, okolice Wlenia/
#2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, dolina Bystrzycy, Ratyń-Gałów/
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Gatunek rodzimy; wolno rosnąca ale długowieczne, monumentalne drzew.
Walorem ozdobnym jest przede wszystkim silny pokrój, najlepiej eksponowany u drzew rosnących samotnie. Nadają się też do tworzenie dużych grup z innymi liściastymi.
Charakterystyczne dla tego gatunku jest pozostawanie na gałęziach suchych liści przez zimę (częste zwłaszcza u młodych egzemplarzy).
wymagania i uprawa
Jeden z podstawowych gatunków parkowych.
Wymaga gleby dostatecznie wilgotnej i żyznej, głębokiej; dobrze znosi okresowe zalewanie.
W nieodpowiednich warunkach (gleby lekkie i słabe) tworzy formy krzaczaste, pokrzywione.
Jedynie młode drzewa znoszą częściowe zacienienie; poza tym światłożądny.
Wytrzymały na zanieczyszczenia w warunkach miejskich.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#37) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
A · Argenteomarginata · Argenteomarmorata · Atropurpurea · B · Blue Gnome · C · Castle Howard · Compacta · Concordia · Cristata · Cucullata · F · Facrist · Fastigiata · Fastigiata Koster · Filicifolia · Fürst Schwarzenberg · G · Gnome · H · Heterophylla Cucullata · I · Irtha · J · Jan Kiepura · Jan Zamoyski · K · Kesseler Rakete · Koster · M · Menhir · Miky · P · Pectinata · Pendula · Posnania · R · Rita's Gold · Rzepin · S · Salfast · Salicifolia · Scolopendrifolia · Siedlec · Strypemonde · T · Timuki · Tortuosa · Tromp Dwarf · V · Variegata · Z · Zeeland
| ▫ | ‘Argenteomarginata’ — liście wąsko biało obrzeżone |
| ▫ | ‘Argenteomarmorata’ — liście biało plamiste |
| ▫ | ‘Atropurpurea’ — liście ciemne purpurowoczerwone, później w sezonie bardziej brunatne; wolno rosnąca, 7-10 m wysokości |
| ▫ | ‘Blue Gnome’ — karłowa, zwarta, po 10 latach 1.5 m wysokości i 90 cm szerokości; liście szarawe, do 8 cm długości; przyrosty wyraźnie czerwonawe |
| ▫ | ‘Castle Howard’ — młode pędy czerwone; liście duże, biało plamiste |
| ▫ | ‘Compacta’ — zwarta, karłowa |
| ▫ | ‘Concordia’ — liście żółtawe, latem tylko nieco zieleniejące, w pełnym słońcu ulegają oparzeniom, poza tym jak u typu; wolnorosnąca, 10-15 m wysokości, korona początkowo szeroko stożkowata, z wiekiem okrągława |
| ▫ | ‘Cristata’ — liście drobne, skupione na końcach pędów, asymetryczne, pokręcone |
| ▫ | ‘Cucullata’ — liście wydłużone, łyżeczkowato wklęsłe, klapy dość płaskie, nasada klinowata |
| ▫ | ‘Facrist’ — liście pokręcone; kolumnowa |
| ○ | ‘Fastigiata’ — kolumnowa, stare drzewa o koronie wąskostożkowatej lub wrzecionowatej; pokrój zbliżony do topoli włoskiej (Populus nigra ‘Italica’), 15-20 m wysokości, do 3-4 m szerokości; długopędy wzniesione, górne pofalowane, krótkopędy bardzo liczne, tworzące gęsta koronę nawet w okresie bezlistnym; w znacznym stopniu cechy pokroju są powtarzalne przy mnożeniu z nasion; liście jak u typu; wybrane linie, o szczególnie wąskim pokroju są mnożone wegetatywnie, z własnym nazwami odmiany |
| ○ | Fastigiata Koster (‘Koster’) — wąskokolumnowa, jeden z klonów typu 'Fastigiata' |
| ‘Filicifolia’ — wolnorosnąca, po 40 latach 5 m wysokości; liście głęboko porozcinane na równowąskie, stosunkowo płaskie odcinki | |
| ▫ | ‘Fürst Schwarzenberg’ — liście na pędach letnich (świętojańskich) początkowo zupełnie białe, później zielone i biało plamiste; wolnorosnąca |
| ○ | ‘Gnome’ — zwarta, karłowa, nieregularna; nerwy zielonożółte |
| ▫ | ‘Heterophylla Cucullata’ — liście łyżeczkowato powyginane, różnokształtne |
| ○ | ‘Irtha’ — liście 4-6 cm długości, nieregularne, poskręcane, skupione, głęboko porozcinane na wąskie (3-4mm) płaty, z silnie, aż rurkowato, zagiętymi brzegami; odmiana wolnorosnąca |
| ▫ | ‘Jan Kiepura’ — wąskostożkowata, gęsta, regularna |
| ▫ | ‘Jan Zamoyski’ — liście wąskie, do 20 cm długości, biało-żółto plamiste |
| ▫ | ‘Kesseler Rakete’ — klon o wybitnie wąskiej wrzecionowatej koronie, także w starszym wieku; roślina mateczna w wieku 80 lat miała 27 m wysokości i tylko 2 m szerokości |
| ○ | ‘Koster’ (Fastigiata Koster) — wąskokolumnowa, jeden z klonów typu 'Fastigiata' |
| ▫ | ‘Menhir’ — korona bardzo zwarta, wrzecionowata; odmiana karłowa, roczne przyrosty 6-8 cm; po 10 latach 1.5 m wysokości i 60 cm szerokości |
| ▫ | ‘Miky’ — liście głęboko powcinane, prawie do nerwu głównego, z wąskimi, ostro trójkątnymi odcinkami, długie do 15 cm (nieco przypominające te u dębu czerwonego (Quercus rubra); odmiana wolnorosnąca |
| ○ | ‘Pectinata’ — liście głęboko, nieregularnie, "grzebianiasto" powcinane na równowąskie odcinki, ich brzeg nieregularny; odmiana karłowa, w wieku 30 lat ok. 4 m wysokości |
| ▫ | ‘Pendula’ — forma płacząca, silnie rosnąca; korona szeroka |
| ▫ | ‘Posnania’ — liście bardzo długie, do 30 cm, zwisające, głęboko powcinane |
| ▫ | ‘Rita's Gold’ — liście żółtawozielone |
| ○ | ‘Rzepin’ — liści jajowate, prawie bez klap |
| ▫ | ‘Salfast’ — pokrój wąski, wzniesiony, kolumnowy, do 13 m wysokości; liście całobrzegie, podobne jak u wierzb lub z 2-6 krótkimi klapami; pochodzi od 'Fastigiata' × 'Salicifolia' |
| ▫ | ‘Salicifolia’ — liście całobrzegie, podobne jak u wierzb |
| ▫ | ‘Scolopendrifolia’ — liście wydłużone, łyżeczkowato wklęsłe |
| ▫ | ‘Siedlec’ — wąskokolumnowa |
| ▫ | ‘Strypemonde’ — liście b. długie, zwisające, nieregularnie postrzępione, końce klap silnie zwężone i skierowane do przodu, na pędach świętojańskich szczególnie wąskie; pąki wyróżniająco się grube; pokrój i wzrost jak u typu |
| ○ | ‘Timuki’ — liście czerwonopurpurowe, duże; silnie rosnąca, żywotna, odporniejsza na mączniaka |
| ▫ | ‘Tortuosa’ — pędy poskręcane |
| ▫ | ‘Tromp Dwarf’ — bardzo wolno rosnąca, o pokroju drzewiastym, korona półkulista, bardzo gęsta; pędy i liście mocno poskręcane, międzywęźla silnie skrócone |
| ▫ | ‘Variegata’ — liście nieregularnie żółto plamiste |
| ▫ | ‘Zeeland’ — wąskokolumnowa |
ten gatunek tworzy mieszańce:
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Quercus robur [🔉 kwer·kus rō·bur] • Quercus pedunculata [🔉 kwer·kus pe·dun·ku·la·ta] • (pl) dąb szypułkowy • Stiel-Eiche /de/
rōbustus, -a, -um; rōbur
(lat., adj., n)
— robustus - silny, twardy, mocny, potężny, mocarny, "dębowy";
przymiotnik od robur - dąb, twardzielowe drewno dębu, inny twardy, mocny materiał, przenośnie, siła, moc, potęga
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji