Jeden gatunek rodzimy i spora grupa uprawianych krzewów ozdobnych. W ofercie dominują liczne odmiany berberysu Thunberga (Berberis thunbergii).
zrzucające liście na zimę
zimozielone lub nie
objaśnienie skrótów
nadrzędne klucze:Berberidaceae (berberysowate)kl 6759 drzewiaste - liście skrętoległe, pojedyncze, wcinanekl 3206
↓nieliście kolczasto-ząbkowane
Berberis vulgaris (berberys zwyczajny)
grono
Berberis vulgaris (berberys zwyczajny)
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
▶ Berberis vulgaris L. (berberys zwyczajny)
wystepowanie - Berberis vulgaris (berberys zwyczajny)
berberys pospolity · takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
  Gatunek rodzimy. Widne bory, skraje lasów, zarośla, zbocza, miedze, w miejscach ciepłych, nasłonecznionych, siedliskach o charakterze kserotermicznym, na glebach piaszczystych, kamienistych, zasobnych w wapń.
↑nie liście całobrzegie
Berberis thunbergii (berberys Thunberga)
kwitnący pęd
Berberis thunbergii (berberys Thunberga)
owoce
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
▶ Berberis thunbergii DC. (berberys Thunberga)
antropofit zadomowiony we florze Polski[491]
  Często uprawiany krzew ozdobny. Pochodzi z Japonii.

opis

Jedynie berberys zwyczajny (Berberis vulgaris) należy do rodzimej flory. Pozostałe, liczne, gatunki berberysów są introdukowane i uprawiane jako krzewy ozdobne. W sumie rodzaj liczy około 500 gatunków.
Krzewy, zwykle niskie, o liściach opadających na zimę lub zimozielone. Drewno i kora po wewnętrznej stronie żółte.

space

Liście pojedyncze, zwykle piłkowane lub ząbkowane z ostkami, rzadko całobrzegie.

Kwiaty żółte do pomarańczowożółte; zapach przeważnie nieprzyjemny. Kwiat 3-krotny. Działek kielicha sześć. Płatków korony sześć; u nasady z dwoma nektarnikami. Pręcików sześć; reagują na dotyk zginając się. Słupek jeden, jednokomorowy.

space

Kwitnienie w maju-czerwcu.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Berberis (berberys)
⇈ 🌱
W uprawie znajduje się obok czystych gatunków duża liczba odmian. Efekt dekoracyjny dają: barwne liście (w odmianach np. purpurowe), liście szczególnie efektownie wybarwiające się jesienią (berberys koreański (Berberis koreana), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)), ozdobne owoce pozostające na krzewie czasem długo po opadnięciu liści, barwne ciernie atrakcyjne w okresie bezlistnym. Kwiaty nie są szczególnie efektowne — żółte, zwykle o nieprzyjemnym zapachu, drobne ale z uwagi na dużą ich liczbę podnoszą walor ozdobny.
Używane są jako krzewy ozdobne do sadzenia pojedynczo, w grupach lub szpalerach. Niskie i karłowe odmiany mają swoje miejsce na rabatach bylinowych i w ogrodach skalnych.

space

💠 rabata bylinowa • ⛰ ogród skalny • 🟩 okrywowe lub zadarniające • liściaste krzewy okrywowe • ⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat • na żywopłot formowany i nieformowany, obronny
krzewy liściaste • "kolczaste/kłujące" • zimozielony (wiecznie zielony) • częściowo zimozielony • liście sezonowe • o znaczeniu produkcyjnym
🌿 ozdobne liście • 🌺 ozdobne kwiaty • atrakcyjne przebarwienie liści jesienią • ozdobne owoce
wysokość: 0.5 – 1.5 m
kwitnienie: od maja do czerwca

wymagania i uprawa

⇈ 🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna
☷ gleba: przepuszczalna • żyzna • przeciętna ogrodowa • lekka (piaszczysto-pylasta/gliniasta)
Berberysy najlepiej rosną na glebach przepuszczalnych, także piaszczystych, do umiarkowanie zwięzłych, dostatecznie wilgotnych i dość żyznych. Źle rosną na glebach ciężkich i podmokłych.

space

Najbardziej zimotrwałe są np. berberys koreański (Berberis koreana), berberys Thunberga (Berberis thunbergii), berberys zwyczajny (Berberis vulgaris), ich mieszańce i liczne odmiany.

space

Rozmnaża się z nasion i z sadzonek zielnych (odmiany i zimozielone).

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

z nasion
przez sadzonki pędowe wierzchołkowe

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

Berberis Profesor Sękowski
Profesor Sękowski
‘Profesor Sękowski’
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

rdza źdźbłowa

Berberysy są żywicielami pośrednimi różnych gatunków rdzy. W tym berberys zwyczajny (Berberis vulgaris) jest wrażliwy na powszechnie występującą rdzę źdźbłową Puccinia graminis, której ostatecznym żywicielem są zboża. Powszechne w uprawie takie gatunki berberysów jak: berberys Thunberga (Berberis thunbergii), berberys wiązkowy (Berberis aggregata), berberys amurski (Berberis amurensis), są odporne na tę chorobę.

ten gatunek tworzy mieszańca:

drugi rodzic ⇒
Mahonia aquifolium
mahonia pospolita
mieszaniec ⇒
×Mahoberberis miethkeana
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Hejný, S., Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 1 [71.1]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. [12]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. [38]
  • Wałęza, W., 2002 — Żywopłoty. [42]
  • Flora Polski. Rośliny naczyniowe, 1985 — Tom IV edycja II. [16.4II]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
  • Sokolov S.Ja., 1954 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.3 [119.3]
  • Tzvelev N.N., 2001 — Flora Europae Orientalis. T.10 [86.10]
  • Komarov, V.L., Schischkin, B.K., 1937 — Flora URSS. T.7 [85.7]
  • Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
  • Cullen J., Knees S.G., Cubey, H.S., 2011 — The European Garden Flora Flowering Plants Vol. II [445]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji