|
cechy charakterystyczne
Grona w pełni kwitnienia ±luźne, zwisające. Przysadki wąskie, bardzo wcześnie opadają i są dostrzegalne tylko na młodych pąkach kwiatowych. Kwiaty czysto białe. O silnym zapachu. Kielich płytki, kubeczkowaty, z górną wargą płytko wciętą, z dwoma szerokotrójkątnymi ząbkami.
Strąki gładkie, bez gruczołków. Listewka na górnej stronie strąka wyraźna, szerokości 1-2mm.
Kwitnienie maj-czerwiec. Często powtarza kwitnienie.
występowanie
- zadomowiony, inwazyjny w skali kraju; kenofit; pochodzenie: wschód Ameryki Północnej [czas przybycia na teren Polski: XVIIIw. i 1806r. (introdukcja); 1835r., 1868r.]
Kategoria inwazyjności IV (najwyższa) 16pkt.: gatunek o bardzo dużym wpływie w Polsce — znana jest zarówno duża liczba stanowisk i duża liczebność na nich; zwiększa się liczba stanowisk lub zajmowany obszar
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
- zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
- populacje: występują na całym terenie Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników, tworząc rozległe łany; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 2330 — wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (szczotlicha siwa (Corynephorus canescens), mietlica (Agrostis))
· 3220 — pionierska roślinność na kamieńcach górskich potoków
· 4030 — suche wrzosowiska (All. Calluno-Genistion, All. Pohlio-Callunion, All. Calluno-Arctostaphylion)
· 6120 (szczególnie) — ciepłolubne, śródlądowe murawy napiaskowe (All. Koelerion glaucae)
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl. Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis) - priorytetowe są tylko murawy z ważnymi stanowiskami storczyków
· 8220 — ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami z O. Androsacetalia vandellii
· 9160 — grąd subatlantycki (Ass. Stellario holosteae-Carpinetum betuli)
· 9170 — grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Ass. Galio sylvatici-Carpinetum betuli, Ass. Tilio cordatae-Carpinetum betuli)
· 9190 (szczególnie) — kwaśne dąbrowy (All. Quercion robori-petraeae)
· 91I0 — ciepłolubne dąbrowy (O. Quercetalia pubescenti-petraeae)
Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy, siedliska antropogenicznie zaburzone, obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo powszechnie uprawiane z uwagi na niskie wymagania, w tym wodne, wytrzymałość na zanieczyszczenia powietrza i gleby, łatwe rozmnażanie; stosowane przy rekultywacji. Stosowane jako drzewo w zieleni z uwagi na ciekawy pokrój, ozdobne kwiaty i liście. Daje drewno wysokiej jakości, jest nektarodajne.
Dawniej było uprawiane w lasach.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od dawna, na licznych stanowiskach, w tym w lasach, na terenie całej Polski.
- zalecenia: Zaniechanie lub ograniczenie uprawy w lasach.
wybrane okazy · selected collections
leg. Barbara Łotocka #18
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie, okolice Wlenia/ #7
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Rzepin/ #1
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Rzepinek/ #1
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Rzepinek/ #5
leg. Jacek Soboń
/cv. Frisia/ #2
leg. Barbara Łotocka #2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Rzepin (Równina Torzymska), zieleń miejska/ #1
właściwości i zastosowanie
Kwitnienie: od maja do czerwca • Owocowanie: sierpień
Grupy użytkowe:
Analiza dostępności roślin (form i odmian #18)
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): odczyn — gleba słabo kwaśna lub gleba o obojętnym pH lub gleba zasadowa, z wapniem • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne