Matteuccia struthiopteris (pióropusznik strusi)

Matteuccia struthiopteris — liście zarodnikonośne w środku lejka liści płonnych

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 6636 "liście płonne i płodne różnią się" w "Athyriaceae (rozrzutkowate)"

⇑ kl 3454 "okazałe rośliny" w "Pteridophyta (paprocie)"

Okazała bylina, 50-150cm wysokości, liście płonne niezimujące, płodne zimujące.

space

Liści płodnych 1-6, brązowe, sztywne, 50-60cm długości; listki zredukowane do wąskiego paska z podwiniętym brzegiem, przykrywającym zarodnie. Zarodniki dojrzewają w okresie lipiec-wrzesień.

space

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.179 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.

wystepowanie - Matteuccia struthiopteris (pióropusznik strusi)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Matteuccia struthiopteris (pióropusznik strusi)

Rzadki. Wilgotne lasy, olszyny, zarośla. Na wilgotnych glebach w dolinach rzek, zasobnych w próchnicę, ubogich w wapń. Także uprawiana bylina ozdobna, czasem zdziczała w parkach.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

nomenklatura

Naukowa nazwa rodzaju to Matteuccia. W polskiej czekliście ([24]) i licznych polskich publikacjach występuje ona w formie z jednym c - Matteucia. Nie jest to forma prawidłowa. Nazwa ta jest utworzona od nazwiska włoskiego fizyka Carlo Matteucci i w nie-polskich publikacjach jest zawsze używana w fomie z dwoma literami cc.

wybrane okazy · selected collections ⇈

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Matteuccia struthiopteris (pióropusznik strusi)

⇈ 🌱

Krajowa paproć, z silnymi kłączami i podziemnymi rozłogami. W ogrodnictwie stosowana jako okazała, trwała bylina okrywowa, na dużych powierzchniach w założeniach parkowych, naturalistycznych. W sprzyjających warunkach - półcień, gleba wilgotna, próchniczno-torfiasta, kwaśna, intensywnie się rozrasta i może być ekspansywna.

space

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ↭ ekspansywna

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania • gleba stale wilgotna do podmokłej

☷ gleba: torfiasta • żyzna • próchniczna • preferuje lekko kwaśne

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 2

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — pomiędzy miejsce umiarkowanie chłodne a miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże żyzne

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

◔	bez odmiany
	‘Erosa’

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Matteuccia struthiopteris (L.) Tod. [🔉 mat·te͡ł·czi·a stru·ti·o·pte·ris] • Matteucia struthiopteris nom. invalid · Struthiopteris filicastrum All. [🔉 * fi·li·kas·trum] • (pl) pióropusznik strusi

-aster, -astra, -astrum (lat., suff.) — -aster (m. II), -astra (f. I), -astrum (n. II); wskazuje niższość, gorszą, podlejszą naturę lub niekompletne podobieństwo, często używane dla dzikich odpowiedników roślin uprawnych; występuje w połączeniu z rzeczownikiem; np. siliquastrum (o podlejszych, gorszych strąkach), pyrastrum (psia, polna grusza)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈