Tanacetum parthenium (L.) Sch. Bip. [🔉 ta·na·ce·tum *]

Bylina z krótkim kłączem. Rośliny żółtozielone, o silnym aromatycznym zapachu, bardzo krótko odstająco owłosione lub wyłysiało gruczołowate (gruczołki siedzące, żółtawe).

Koszyczki (10) 13 – 17 (25) mm średnicy. Okrywa spłaszczona półkulista, 5 – 10 mm średnicy; listki okrywy wąsko podługowate, z kilem, ok. 3 mm długości, z szerokim bezbarwnym suchobłoniastym obrzeżeniem, nieco postrzępionym.

Kwiaty języczkowate z białym języczkiem 3 – 7 mm, krótszymi od promienia okrywy i żółtą tarczką lub u odmian uprawnych koszyczek wyłącznie z powiększonymi białymi kwiatami rurkowatymi.

Niełupki aromatyczne, nieco wygięte, 1.1 – 1.5 mm długości, z wyraźnymi białawymi żebrami, na szczycie czasem z pappusem w postaci nieregularnie klapowanej koronki szerokości 1.2 – 1.5 mm.

Bylina z rejonu bałkańskiego, kaukaskiego i Azji mniejszej. Uprawiana od średniowiecza roślina ozdobna i lecznicza. Chociaż jest to bylina, to w ogrodnictwie uprawiana jak kwiat roczny z rozsady lub siewu wprost do gruntu. Łatwo dziczejąca i spotykana na siedliskach ruderalnych, z preferencją dla gleb dostatecznie wilgotnych, zasobnych w azot, w zbiorowiskach All. Arction lappae.

Bylina z rejonu Bałkanów, kaukaskiego i Azji mniejszej, u nas uprawiana jak kwiat roczny z rozsady lub siewu wprost do gruntu. Wysokość krępych odmian karłowatych ok. 20 cm, typowych form do 70 cm wysokości. Liście o silnym, aromatycznym zapachu.

Kwiat rabatowy, odmiany karłowate dobre na obwódki lub do uprawy w pojemnikach. Z uwagi na swojski wygląd może być stosowany w ogrodach o charakterze naturalistycznym. Odmiany wysokie dają dobry na kwiat cięty — długo utrzymujący się w wazonie.

Stanowisko słoneczne, ciepłe. Gleba umiarkowanie żyzna (na zbyt żyznej rośliny „idą w liście”, zamiast w kwiaty), piaszczysto-gliniasta, umiarkowanie wilgotna; odczyn obojętny.