Solidago gigantea (nawłoć późna)

opis

⇒ siewka i rozwój

⇒ zobacz tabelę porównawczą Solidago canadensis i S. gigantea

Wieloletnia bylina z kłączami. Kłącza 2.5-5 mm grubości, płytko zagłębione, ±proste, silnie rozgałęziające się, z licznymi korzeniami i pąkami.

space

Ulistnienie skrętoległe, gęste. Liście lancetowate, klinowato zwężone u nasady i siedzące, 7-18 cm długości i 1.2-3 cm szerokości, zaostrzone, ±całobrzegie lub częściej w górnej części blaszki odlegle ostro piłkowane; brzeg z wygiętymi ku szczytowi liścia kilkukomórkowymi włoskami; górna powierzchnia naga, ciemnozielona; spód nagi lub co najwyżej z owłosionymi żyłkami, szarozielony, z wyraźną siatką żyłek.

Koszyczki liczne zebrane w szczytową ±jednostronną, piramidalną wiechę, w czasie kwitnienia 10-20 cm długą, podczas owocowania do 40 cm długości; gałązki wiechy rzadziej lub gęściej krótko owłosione, łukowato zwieszone, z ±jednostronnie rozmieszczonymi koszyczkami; podsadki podobne do liści łodygowych.

space

Brzeżnych kwiatów języczkowych (8)12-13(15), żółte, wyraźnie dłuższych od listków okrywy i dłuższych od kwiatów rurkowych, języczek 3.5-4.0 mm długości i 0.5-1 mm szerokości, na szczycie niewyraźnie wycięty; słupek o znamieniu ±tej samej długości co korona. Kwiatów rurkowych 8-9, żółte, korona rurkowata, 3.2-3.5 mm długości, ząbki korony długie; pylniki żółte.

space

Kwitnienie od (lipca)sierpnia do września(października).

zmienność

Europejskie populacje (prawdopodobnie wszystkie) należą do tetraploidalnego (2n=36) podgatunku ssp./var. sertoina [71.7]; starsze źródła najpewniej mylnie podają jako występujący u nas ssp./var. gigantea (diploidalny, 2n=18), który jest gatunkiem nieekspansywnym o niewielkim rodzimym areale występowania w Ameryce Północnej.

występowanie

Pospolita na terenie całego kraju poza górami. Gatunek inwazyjny pochodzący z USA i Kanady, zadomawiający się w Polsce od XIX w.

space

Uprawiana jako roślina ozdobna kwitnąca jesienią. Pyłkodajna.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Ekologiczne liczby wskaźnikowe (Zarzycki et al.) [24]:

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.) [234]:

- zadomowiony, inwazyjny w skali kraju; kenofit; pochodzenie: Ameryka Północna [czas przybycia na teren Polski: 1853r.]

Kategoria inwazyjności IV (najwyższa) 18pkt.: gatunek o bardzo dużym wpływie w Polsce — znana jest zarówno duża liczba stanowisk i duża liczebność na nich; zwiększa się liczba stanowisk lub zajmowany obszar
- zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne), ekonomiczne (bardzo istotne)
- zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
- populacje: występują na całym terenie Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników, tworząc rozległe łany; stopniowo zajmuje nowe stanowiska
- kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne ( i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis) - priorytetowe są tylko murawy z ważnymi stanowiskami storczyków
· 6410 (szczególnie) — zmiennowilgotne łąki trzęślicowe ()
· 6430 (szczególnie) — ziołorośla górskie () i ziołorośla nadrzeczne ()
· 6440 — łąki selernicowe ()
· 6510 (szczególnie) — niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie ()
· 6520 — górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie ()
· 8220 — ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami z
· 91E0 — łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (, , , olsy źródliskowe)