cechy charakterystyczne
Drzewo. Korona rosnących w zwarciu wysoko oczyszczona z bocznych gałęzi, pień przy tym prosty, widoczny prawie do wierzchołka. Kora na pniu drobno, płytko spękana.
Owoce siedzące lub na krótkich (krótszych od ogonka liściowego!) szypułkach, skupione po kilka w kątach liści. Także młode i mokre żołędzie bez ciemniejszych prążków.
Na terenie całego kraju, rzadszy od dębu szypułkowego (Quercus robur). Rośnie na glebach lżejszych i suchszych, często wapiennych.
właściwości i zastosowanie
W medycynie ma zastosowanie Quercus cortex (kora dębu) — pocięta i wysuszona kora świeżych, młodych gałęzi tego gatunku. Korę pobiera się z gałązek 2-3 letnich, gdy ma ona ok. 2 mm grubości, wczesną wiosną, przed rozwojem liści. Stosowana jako silny środek przeciwzapalny i ściągający. Wchodzi w skład: Species ad gargarisma (zioła do płukania gardła) i Species advulnantes (zioła ułatwiające gojenie).
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba sucha lub gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
Szeroko uprawiany w lasach. Czasem w parkach, z uwagi na niższe wymagania glebowe i wodne niż dąb szypułkowy (Quercus robur).
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#6) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | ‘Eastcolumn’ — kolumnowa |
| ▫ | ‘Insecata’ — liście na krótkopędach wydłużone, silnie postrzępione |
| ‘Mespilifolia’ | |
| ‘Muscaviensis’ | |
| ▫ | ‘Purpurea’ — liście czerwone |
| ▫ | ‘Włodzimierz Seneta’ — liście początkowo różowawe, potem nieregularnie biało-żółto plamiste |
