| ||||||||||
|
cechy charakterystyczne
Liścia odziomkowego zwykle brak. Podsadki podobne do liści, podczas kwitnienia z oskrzydlonym, krótkim ogonkiem, 2-8mm długości.
Płatków 5, żółte, z otwartą nerwacją.
Niełupki owłosione, włoski krótsze od szerokości niełupki.
Kwitnienie (luty)marzec-maj.
występowanie

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Anemone ×lipsiensis
takson rodzimy lub trwale zadomowiony, nie ujęty czekliście 2002 [24]
wybrane okazy · selected collections

leg. Błażej Gierczyk
/park dworski w Radojewie/ #1

leg. Błażej Gierczyk
/Las Taczanowski, woj. wielkopolskie/ #5
![znalezisko 20130427.1.wm - Anemone ranunculoides (zawilec żółty); Niepołomice; Szarów [Polana Błoto; Puszcza Niepołomicka]](/foto/icon/wm-00aaE0427130122-icon.jpg)
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Niepołomice; Szarów [Polana Błoto; Puszcza Niepołomicka]/ #5

leg. Jarosław Makowski
/Niemcy/
/cv. Semi Plena/ #4
Kwitnienie: od kwietnia do maja
W ogrodnictwie używana jako wybitnie trwała bylina okrywowa efemeroidalna, dla miejsc cienistych, wilgotnych, pod drzewami. Także do półcienistych miejsc w ogrodzie skalnym. Efekt ozdobny uzyskuje się wiosną, w czasie kwitnienia i do początku lata, gdy tę funkcję mogą zastąpić byliny później rozpoczynające wegetację. Do sadzenia w płatach lub masowo, także współrzędowo z później rozwijającymi się bylinami.
Cała roślina słabo trująca. Czynnikiem toksycznym jest protoanemonina. Działa drażniąco na błony śluzowe przewodu pokarmowego, skórę i spojówki. Po spożyciu znacznych ilości rośliny mogą wystąpić objawy nieżytu żołądkowo-jelitowego.
Analiza dostępności roślin (form i odmian #5)
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba wilgotna • odczyn — gleba o obojętnym pH • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże żyzne
Rozmnażanie, wysiew/sadzenie:
Rozmnażanie przeprowadza się w okresie letniego spoczynku, po zaniknięciu liści, przez podział rozrośniętych egzemplarzy, przez wysiew nasion wprost do gruntu jesienią lub przez sadzonki kłączowe w okresie zimy.
Odmiany ozdobne (o ±pełnych kwiatach) rozmnaża się wyłącznie na drodze wegetatywnej. Stanowisko nie może być zimą podmokłe, wskazana gleba przepuszczalna.