atlas-roslin.pl

Salix cinerea L. [🔉 sa·liks ci·n·re·a]

wierzba szara, łoza
Salix acuminata Mill. [🔉 sa·liks *] · Salix aquatica Sm. [🔉 sa·liks a·kwa·ti·ka]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Salix cinerea (wierzba szara)
Salix cinerea (wierzba szara)
Salix cinerea
"róża" obok kwiatostanów jest utworzona przez gęsto skupione zdeformowane przez pasożyta liście; twory te są dość często spotykane u tego gatunku
Salix cinerea
owocostan
Salix cinerea
gałązka z młodymi liśćmi
Salix cinerea
"róża" jest utworzona przez gęsto skupione zdeformowane przez pasożyta liście; twory te są dość często spotykane u tego gatunku
Salix cinerea
kwiat żeński
Salix cinerea
przysadka, kwiat żeński
Salix cinerea
XL
Rchb. Ic. fl. Germ. XI T.576 — f.1223 aquatica Sm. to forma wierzby szarej (Salix cinerea) o krępych, odwrotniejajowatych liściach, krótko, zaostrzonych
Salix cinerea
XL
Rchb. Ic. fl. Germ. XI T.579 — f.1227 to wierzba szara (Salix cinerea)! [85.5], f.1226 to mieszaniec
Krzew (1.5) 2-3 (5) m wysokości, o silnie rozgałęziających się pędach. Drewno po korą, na pędach dwuletnich i starszych z charakterystycznymi wystającymi wąskimi listewkami długości do 15 mm. Kora na gałązkach i gałęziach gładka, szara.
Pędy jednoroczne i dwuletnie gęsto szaro lub czarniawo, filcowato owłosione, kora szara do szarooliwkowej, jednoroczne pędy stosunkowo grube, 2-2.5 mm średnicy. Pączki duże, liściowe 3-4 mm długości, kwiatowe do 6 mm długości, tak samo jak i młode pędy filcowato owłosione.
Liście z ogonkiem do 4-10 (15) mm długości, jasno, filcowato owłosionym i zwykle z dobrze rozwiniętymi przylistkami. Przylistki półsercowate, nerkowate, brzegiem ząbkowane, stosunkowo trwałe. Blaszka liściowa zmiennego kształtu, zwykle podługowato odwrotniejajowata do odwrotnielancetowatej, (5) 6-9 (11) cm długości i 2-3 (4.5) cm szerokości; brzeg płaski, nieregularnie karbowanopiłkowany lub drobno ząbkowany; wierzchołek nieskręcony; górna powierzchnia brudnozielona, matowa, u młodych liści szaro jedwabiście omszona, potem łysiejąca; spodem gęsto owłosione, szarozielone do niebieskozielonych, z wyraźnie wystającą siatką nerwów, od głównego nerwu odchodzi 6-10 (11) bocznych.

Kotki siedzące, wyprostowane, duże, elipsoidalne, 2-3 (4) cm długości i 9-15 mm grubości, u nasady z kilkoma nietrwałymi podsadkami.

Przysadki w górze czarnobrązowe; łopatkowate, wąskoodwrotniejajowate, tępawe lub zaostrzone; ich powierzchnia długo, jedwabiście, biało owłosiona; trwałe, pozostają do owocowania. Gruczoł miodnikowy jeden, wydłużony cylindryczny, na szczycie nieco zgięty.

Kotki żeńskie bardziej zwarte i dłuższe, oś biało owłosiona. Zalążnia na trzonku krótszym od zalążni, gęsto, jasno owłosiona, jajowato rozszerzona, w górze zwężona, szyjka słupka krótsza od zalążni, znamię krótkie, dwudzielne do 1/2 długości, skośnie wzniesione.
Kotki męskie do 5 cm długości i do 2 cm średnicy, oś szaro owłosiona. Pręciki dwa. Nitki pręcików owłosione tylko u nasady. Pylniki złocistożółte, przed kwitnieniem często ceglastoczerwone.

Torebka wąska, brązowawa, owłosiona, pęka do nasady, płaty nie zwijają się ślimakowato. Na każdym płacie po 5-7 zawiązków nasion. Nasiona ciemnobrązowe. Włoski lotne długie, złocistobrunatne.

Kwitnienie w marcu i kwietniu(maju), zwykle przed rozwojem liści lub na początku ich rozwoju. Żyje ok. 40 lat.

zmienność

Gatunek stosunkowo mało zmienny. Największa zmienność dotyczy kształtu liści, z tego tytułu wyróżnia się odmianę wąskolistna var. angustifolia (liście odwrotnielancetowate) i odmianę szerokolistną var. latifolia (liście odwrotniejajowate do szeroko odwrotniepodługowatojajowatych). Rośliny rosnące w zacienieniu są słabiej owłosione.

Tworzy mieszańce z wieloma innymi wierzbami.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Salix cinerea (wierzba szara)
Salix cinerea (wierzba szara)
pokrój w czasie kwitnienia
Salix cinerea (wierzba szara)
pokrój w czasie kwitnienia, krzew w parku podcinany dla uzyskania mniej rozłorzystej formy
ekologiczne liczby wskaźnikowe Salix cinerea (wierzba szara)
Pospolita na niżu, rzadsza w niższych położeniach górskich, występuje do 600-1000 m n.p.m.

Wilgotne i podmokłe, żyzne tereny, zwłaszcza brzegi rzek i zbiorników wodnych, starorzecza, podmokłe łąki, torfowiska, lasy łęgowe.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Istotny diagnostycznie gatunek wspólny dla:
space_elw
Stałość w zdjęciach fitosocjologicznych dla wybranych syntaksonów[7]:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#4
psk.15
leg. Piotr Sikorski
/Podlaski Przełom Bugu/
#13 #4 3D
11 03 25 - 2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław Nowy Dwór-Muchobór/
#12 #2 3D
11 03 26 - 2
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Niskie Łąki/
#10 #1 3D
11 03 26 - 1
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Niskie Łąki/
#2
bg.040919-6
leg. Błażej Gierczyk
/Las Marceliński, Poznań/
#4
mo.040421-6
leg. Błażej Gierczyk
/okolice Debienka, WPN/
#2
js.120719-56
leg. Jacek Soboń
/Arboretum Wojsławice/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Salix cinerea (wierzba szara)

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna lub gleba mokra • próchnica — gleba organiczna, humusowa, torfowa • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne lub podłoże żyzne

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘Tricolor’ — liście szarozielone z biało-różowymi plamami
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

ten gatunek tworzy mieszańce:

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Salix cinerea L. [🔉 sa·liks ci·n·re·a]Salix acuminata Mill. [🔉 sa·liks *] · Salix aquatica Sm. [🔉 sa·liks a·kwa·ti·ka](pl) wierzba szara · łoza
cinreus, -a, -um (lat., adj.) — popielaty, szary w kolorze popiołu, pomiędzy bielą a czernią, bez barwnego odcienia; przymiotnik od cinis, -eris (m.) (popiół)
aquaticus, -a, -um (lat., adj.) — wodny; rosnący w lub przy wodzie, w miejscu podmokłym; przymiotnik od aqua, -ae - woda
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Futák, J., Bertová, L. (eds.), 2006 — Flóra Slovenska. V/3. [84.5.3]
  • Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 [71.2]
  • Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II [16.3II]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
  • Komarov, V.L., 1936 — Flora URSS. T.5 [85.5]
  • Fedorov A., Kamelin R.V., 1981 — Flora Partis Europaeae URSS. T.5 [86.5]
  • Kotov, M.I., 1952 — Flora URSR. T.4 Salicaceae — Caryophyllaceae [89.4]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
  • Săvulescu, T., 1952 — Flora Romanicae. T.1 Lycopodiaceae — Cactaceae [91.1]
  • Reichenbach, H.G., 1849 — Icones florae Germanicae et Helveticae XI [92.11]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. [12]
  • Sokolov S.Ja., 1951 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.2 [119.2]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. [38]
  • Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
  • Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji