kształty płaskie (liści i innych części)

kłopot z precyzyjną terminologią kształtów

Kształty wywiedzione od wielokątów: kwadratowy, rombowy, trójkątny mają ±zaokrąglone rogi.

Jeśli kształt jest węższy lub szerszy od "przeciętnego" to dodaje się określenie wąsko- np. wąskolancetowaty lub szeroko- np. szerokoeliptyczny. Dla "wąskich kształtów" w "kluczu Szafera" funkcjonuje określenie podłużnie- np. podłużnieeliptyczny; wydaje się, że lepiej ujmuje istotę rzeczy człon wąsko-.

Formy jajowate i deltowate o silnie skróconej długości w stosunku do szerokości mogą też być dookreślone przez spłaszczony- np. spłaszczonojajowaty.

Jeśli kształt nieco odbiega do dopasowywanej formy to w terminologii łacińskiej użyty jest przedrostek sub- oddawany w polszczyźnie przez "prawie", "zbliżony do" lub formę umniejszającą np. okrągławy, prawie trójkątny, zbliżony do nerkowatego.

Zobacz też tarczowaty.

Liść podługowatoeliptyczny to wydłużony eliptyczny tj. o stosunku długości do szerokości 5:2 tj. 2.5×. Jeśli ten stosunek jest większy to mamy do czynienia z kształtami podługowatymi.

Niekiedy termin traktowany szeroko, pasujący do wielu form wydłużonych: w środkowej części jest najszerszy i stosunkowo równomiernie zwęża się ku podstawie i ku końcowi blaszki liściowej; jak u kokoryczki wielokwiatowej (Polygonatum multiflorum) [można go określić jako typowy lancetowaty! najszerszy w środku]. [71.1]

Równowąskopodługowaty jak podługowaty ale wąski, przynajmniej 6× dłuższy niż szerszy.

tradycyjny lancetowaty

1° umiarkowanie wydłużony do dość wąskiej (3-4(8) × dłuższą niż szerszą)

3° we florze Czech, Słowacji [84.1] i słowniku Kew [475] przyjmują lancetowaty jako najszerszy w dolnej połowie ± na 1/3 od nasady blaszki liściowej (jak u krwawnicy pospolitej (Lythrum salicaria) [71.1]); w większości współczesnej literatury anglojęzycznej mamy do czynienia z taką interpretacją terminu lancetowaty, precyzyjnie odpowiada to zaostrzonopodługowatojajowatemu; najszerszy ale w górnej połowie nazywany jest w tym ujęciu odwrotnielancetowatym

4b° poza tym w kluczu Rothmallera [40] najszerszy w dole to kształt jajowatolancetowaty:
gdy przy tym stosunkowo szeroki (2.5-3:1) to eiförmig-lanzettlich (jak u poziewnika polnego (Galeopsis ladanum))
gdy przy tym wąski (3-8:1) to eilanzettlich jak u wierzby kruchej (Salix fragilis)
jest to rozróżnienie lanceolatus "lancetowaty" / lanceatus "lancowaty" [480], wnoszące kolejny poziom chaosu i nieporozumień [471]

Precyzję określenia może zapewnić użycie takich określeń w miejsce lancetowatego jak: wąskoeliptyczny lub podługowaty (gdy w środku najszerszy i końce tępe), zaostrzonopodługowaty (gdy koniec ostry), podługowatojajowaty (gdy najszerszy poniżej połowy i zaostrzony na końcu) i zaostrzonopodługowatojajowaty (gdy najszerszy poniżej połowy i zaostrzony na końcu) itd. [471]

2° najszerszą w górnej połowie (± na 1/3 od końca blaszki liściowej)

Szerokojajowate są ok. 1.25× dłuższe niż szersze (5:4).

Podługowatojajowate są 2.5-5× dłuższe niż szersze (5:2 - 5:1); są one identyczne z lancetowatymi ujmowanymi jako te które są najszersze w dolnej części i tak też najczęściej się je nazywa.

Kształty odwrotniejajowate mają proporcje jak wyżej, ale są najszersze w górnej połowie.

Taki liść może też być nazwany deltowanym (lat. deltatus), nie mylić z liściem deltoidowaty (lat. deltoideus).[84.1] Te terminy w polskich tekstach botanicznych nie pojawiają się.

Łaciński termin trullatum odnosi się do kielni o tradycyjnym (nie trapezowym) kształcie; w polskiej literaturze botanicznej kształt ten określany jest jako jajowatorombowaty.

Liście taśmowate to równowąskie wiotkie liście u roślin wodnych.

Liść nitkowaty jest cieńszy od szczeciniastego, grubości 0.5-0.8 mm, równowąski i nie jest sztywny. Np. kostrzewa bruzdkowana (Festuca rupicola).

Liść rurkowaty, jest długi i wąski, na przekroju ± kolisty do półkolistego, pusty (dęty) w środku np. u cebuli (Allium cepa).