świerk kłujący
świerk srebrzysty
świerk biały
P. canadensis
świerk zachodni
engelm. × glauca
mariana × omorika
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Linie aparatów szparkowych ±równomiernie na każdej z czterech stron, poza tym jednobarwne, bez białych pasków na spodzie. | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Szyszki długie, 10-15 (18) cm długości, łuski nasienne mniej lub bardziej wydłużone na szczycie, grube, sztywne, tabakowo brązowe do ciemno brązowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ⇒ Picea abies (świerk pospolity)  (potocznie: "smerek", "smrek") ·
syn. Picea excelsa · Picea excelsa · 491 Jedyny krajowy gatunek świerka. Pospolicie, zwłaszcza na pogórzu i w górach. | ||||||||
|
| ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Szyszki nieduże, 3-5 (6) cm długości i (1.2) 1.5-2 cm szerokości; zielone przed dojrzeniem, łatwo opadające; łuski nasienne zaokrąglone, całobrzegie. ⇒ Picea glauca (świerk biały) świerk kanadyjski ·
syn. Picea alba · Picea canadensis · 491 | ||||||||
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Szyszki większe 4-16 cm długości i 3-4.5 cm szerokości; jasne, cieliste. Łuski nasienne cienkie, papierowe, często zwężone ku szczytowi, z brzegiem pofalowanym lub ząbkowanym i wyciętym na szczycie. | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Pączki ±kuliste, bez żywicy. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ⇒ Picea pungens (świerk kłujący) (potocznie: "świerk srebrny", "świerk srebrzysty") · 491 | ||||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Pączki ±stożkowate, z żywicą. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony | ||||||||
|
| ||||||||
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Igły tęposzpiczate, z ostką. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ⇒ Picea omorika (świerk serbski) świerk bałkański · 491 | ||||||||
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Igły ułożone ±promienisto i luźno, bardzo wąskie (<1 mm szerokości), zaostrzone, sztywne i kłujące; na górnej części z fragmentami linie aparatów szparkowych. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony | ||||||||
właściwości i zastosowanie
Typowe formy drzewiaste stosowane jako efektowne drzewa parkowe. Zastosowanie w miastach ogranicza wrażliwość na zanieczyszczenie powietrza i wymagania odnośnie jego wyższej wilgotności. Niskie odmiany są w tym wypadku mniej wrażliwe. Odmiany karłowe często sadzone w ogrodach. Zimozielone okazałe drzewa iglaste, zwykle o regularnej, stożkowatej koronie, z ostrym wierzchołkiem i piętrowo ustawionymi gałęziami. W uprawie także odmiany niskie, karłowate. Efektowne z uwagi na na pokrój; u niektórych gatunków i odmian ulistnienie jest srebrzyste.
wymagania i uprawa
System korzeniowy jest silny ale płytki (wysokie drzewa mogą być wywracane przez wiatry). Kilkuletnie egzemplarze dobrze znoszą przesadzanie.
Preferowaną metodą rozmnażania gatunków jest wysiew nasion, wiosną, przeważnie bez konieczności stratyfikacji; pomocne jest namoczenie nasion przez dobę przed siewem; sieje się płytko, na głębokość 1 cm.
Wiele gatunków i odmian ukorzenia się z sadzonek pobieranych w okresie wczesnowiosennym.
Szczepienie na 3-letnich siewkach świerka pospolitego (Picea abies) jest preferowaną metodą rozmnażania gatunków i odmian których sadzonki trudno ukorzeniają się. Aby otrzymać prosto rosnące drzewka kluczowe jest wybranie na zrazy pędów z silnym pąkiem wierzchołkowym i z umieszczonymi pod nim symetrycznie rozłożonymi 3-4 pąkami bocznymi. W pierwszych latach po szczepieniu konieczne jest prowadzenie przewodnika przywiązywanego do palika.Wymagają gleb przeciętnie żyznych lub żyznych, stale dostatecznie wilgotnych; poza świerkiem kłującym (Picea pungens) nie znoszą suszy. Powietrze powinno być wilgotne. Dlatego lepiej rosną w obszarach chłodniejszego klimatu i z wyższymi opadami. W Polsce na terenach podgórskich i na północy Polski. Większość gatunków wystarczająco mrozoodporna dla uprawy na terenie całej Polski.
Preferowaną metodą rozmnażania gatunków jest wysiew nasion, wiosną, przeważnie bez konieczności stratyfikacji; pomocne jest namoczenie nasion przez dobę przed siewem; sieje się płytko, na głębokość 1 cm.
Szczepienie na 3-letnich siewkach świerka pospolitego (Picea abies) jest preferowaną metodą rozmnażania gatunków i odmian których sadzonki trudno ukorzeniają się. Aby otrzymać prosto rosnące drzewka kluczowe jest wybranie na zrazy pędów z silnym pąkiem wierzchołkowym i z umieszczonymi pod nim symetrycznie rozłożonymi 3-4 pąkami bocznymi. W pierwszych latach po szczepieniu konieczne jest prowadzenie przewodnika przywiązywanego do palika.
nomenklatura, etymologia
ℹ️
⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
1) smolny, żywiczny; 2) czarny jak smoła; od rzeczownika pix, picis f (smoła = dziegieć, produkt suchej destylacji drewna); pochodzi od praindoeuropejskiego *pik- oznaczającego smołę; podobne w brzemieniu słowa znajdują się w wielu językach z tej grupy, oznaczając smołę, a wtórnie piekło lub przenośnie gorąco (ale już podobne słowa piec, pieczenie itp. to inna rodzina)
oraz regionalne (na południu) smrek, smerek są podobne w innych językach słowiańskich i prawdopodobnie pochodzą od praindoeuropejskiego *smer-k- oznaczającego drzewo iglaste (samo *smer- tyczyło się lasu iglastego)