atlas-roslin.pl

Fam. Pinaceae [🔉 pi·na·ce·ē]

sosnowate
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Drzewa jednopienne z krótko- i długopędami lub tylko z długopędami. Liście iglaste, ustawione skrętolegle, pojedyncze lub w wiązkach pod 2-5 i więcej na krótkopędach. Szyszki zdrewniałe, zwykle nie rozpadają się po dojrzeniu.
objaśnienie skrótów
↓nie(z) bez krótkopędów
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
↓nie(z) igły z ogonkiem przylegającym do pędu
Tsuga canadensis (choina kanadyjska)
szyszki
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Pąki 1-2 mm długości.
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
  Ogółem rodzaj liczy około dziesięciu gatunków w Euroazji i Ameryce Północnej. W Polsce nieczęsto uprawiane są dwa, wyjątkowo w kolekcjach inne.
↑nie (z) igły bez ogonka lub z odstającym od pędu
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Pąki mają 3 mm długości.
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
↓nie(z) łuski podpierające trójdzielne
Pseudotsuga menziesii
szyszki
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii
długie ostre pąki, igly lekko zaostrzone, na dolnej stronie igieł dwa białe wąskie paski
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Ziarna pyłku bez komory powietrznej.
▶ Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco (daglezja zielona)
jedlica · jedlica Douglasa · syn. Pseudotsuga douglasii (Sabine ex D.Don) Carrière · Pseudotsuga taxifolia (Lindl.) Britton · antropofit zadomowiony we florze Polski[491]
  Gatunek północnoamerykański, w naszych lasach znajdują się dość liczne uprawy. Także uprawiane parkowe drzewo ozdobne, o podobnych walorach jak świerk. Szybko rośni i osiąga duże rozmiary.
↑nie (z) łuski podpierające krótkie
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Ziarna pyłku z komorą powietrzną.
↓nie(z) igły na trzonkach
Picea abies (świerk pospolity)
szyszki
Picea abies (świerk pospolity)
pąki
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Dojrzałe szyszki nie rozpadają się.
↑nie (z) igły bezpośrednio na gałązkach
Abies alba
Abies alba
pąki boczne na gałązce widzianej od dołu
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Dojrzałe szyszki rozpadają się.
  W Polsce występuje tylko jeden rodzimy gatunek — jodła pospolita (Abies alba), ponadto w uprawie znajduje się kilka dalszych gatunków spośród ogółem ok. 50 należących do tego rodzaju.
↑nie (z) z krótkopędami
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
↓nie(z) igły miękkie, jednoroczne
Larix decidua
szyszka
Larix decidua (modrzew europejski)
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Ziarna pyłku bez komory powietrznej.
↑nie (z) igły dość sztywne i trwałe
Pinus sylvestris
szyszki
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Ziarna pyłku z komorą powietrzną.
  W Polsce spotyka się trzy gatunki rodzimych sosen: sosnę zwyczajną (Pinus sylvestris) (bardzo pospolita, tworzy bory sosnowe - sośniny), kosodrzewinę (Pinus mugo) (w wyższych położeniach górskich w Sudetach, Tatrach i na Babiej Górze) i limbą (Pinus cembra) (dziko tylko w Wysokich Tatrach). Wyróżnia się jeszcze sosnę drzewokosą (Pinus ×rhaetica) o cechach pośrednich pomiędzy sosną zwyczajną (Pinus sylvestris) a kosodrzewiną (Pinus mugo).
po zalogowniu, w pełnej wersji atlasu, jest tu dodatkowa, zwarta, wersja klucza - wygodna w użyciu gdy chcemy szybko zorientować się w jego strukturze lub znamy już klucz i chcemy szybciej dojść do celu; przycisk logowania jest w prawym górnym rogu strony

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Pinaceae [🔉 pi·na·ce·ē](pl) sosnowate
-aceae (lat., suff.) — standardowe zakończenie nazwy jednostki taksonomicznej w randze rodziny; wymawiane -a-ce-e
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Hejný, S., Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 1 [71.1]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. [12]
  • Sokolov S.Ja., 1949 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.1 [119.1]
  • Fedorov R.V., 1974 — Flora Partis Europaeae URSS. T.1 [86.1]
  • Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji