| |||||||||
| |||||||||
|
cechy charakterystyczne

Pączki szczytowe bez żywicy, ciemne czerwonobrązowe, otoczone wąskimi, lancetowatymi łuskami z nitkowatymi końcami często dłuższymi od pączka.
Igły 5-20 mm długości i 1-2 mm szerokości, spłaszczone, tęposzpiczate, z ostką; górą ciemnozielone błyszczące; spodem z dwoma szerokimi białymi paskami. Gęsto okrywają gałązki, na górnej stronie skierowane ±przylegająco do przodu; na spodniej stronie ułożone w dwóch rzędach.
Szyszki zebrane w pobliżu wierzchołka drzewa, po 2-3 na gałązkach, wydłużono jajowate, w dole zwężone jakby w szypułę, małe — 3-6 cm długości, początkowo purpurowofioletowe, potem cynamonowo brązowe, błyszczące. Otwierają się wiosną i utrzymują się na drzewie otwarte przez kilka miesięcy. Łuski nasienne szerokie, zaokrąglone, na szczycie drobno ząbkowane, po zewnętrznej stronie niewyraźnie podłużnie prążkowane. Nasiona czarnobrązowe, 2-3 mm długości, ze skrzydełkiem do 8 mm długości. Kwitnie maj-czerwiec.Drzewo do 30 m wysokości, korona bardzo wąsko stożkowata, strzelista; gałęzie opadają na końcu unoszą się; gałązki owłosione. Kora cienka, brązowa, odpada łuskami.
Igły 5-20 mm długości i 1-2 mm szerokości, spłaszczone, tęposzpiczate, z ostką; górą ciemnozielone błyszczące; spodem z dwoma szerokimi białymi paskami. Gęsto okrywają gałązki, na górnej stronie skierowane ±przylegająco do przodu; na spodniej stronie ułożone w dwóch rzędach.
U nas dość często uprawiane drzewo ozdobne z uwagi na atrakcyjny pokrój, bardzo wąska, strzelista korona, niemal kolumnowa, konary opadające i na końcu łukowato zadarte. Warto eksponować pojedyncze egzemplarze lub w niewielkich grupach na skraju zadrzewień. Reliktowy gatunek trzeciorzędowy występujący jako endemit na niewielkim obszarze na Bałkanach, w górach wapiennych, przeważnie na północnych zboczach.

W naturze rośnie na skałach wapiennych. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, nie kwaśnych, rośnie też na słabych, nieco niższe wymagania wodne od świerka pospolitego (Picea abies). W sprzyjających warunkach rośnie szybko. Młode egzemplarze dobrze znoszą przesadzanie.
Łatwo rozmnaża się z nasion. Szyszki tworzy obficie już na 10-15 letnich drzewach.Jest w pełni mrozoodporny i znosi niekorzystne warunki miejskie, suche i zanieczyszczone powietrze. Późno rozpoczyna wegetację, nie szkodzą mu przymrozki.
Łatwo rozmnaża się z nasion. Szyszki tworzy obficie już na 10-15 letnich drzewach.
⇈🌱🌸 opcje Bazaru
bez odmiany · A · Aurea · · F · Frohnleiten · · G · Gnom · · H · Horstmann · · K · Kamenz · · Karel · N · Nana · · P · Pendula · · Pendula Bruns · Pevé Tijn · Pimoko · W · Wodan · odmiany (form i odmian #12) analiza dostępności roślin
- ▫ ‘bez odmiany’
- ▫ ‘Aurea’ — silnie rosnąca; igły żółte
- ▫ ‘Frohnleiten’
- ▫ ‘Horstmann’
- ▫ ‘Kamenz’ — karłowa, zwarta, kulista
- ‘Karel’ — karłowa
- ○ ‘Nana’ — karłowata, 120 cm wysokości i szerokości po 15 latach, starsze do 4-6 m wysokości; gałązki bardzo gęsto ulistnione, korona gęsta, zwarta, początkowo kulista, potem nieregularnie szerokostożkowata, gałęzie nierównej długości [Holandia, 1930] #2
- ▫ ‘Pendula’
- ○ ‘Pendula Bruns’ #2
- ▫ ‘Pevé Tijn’ — kulista, zwarta, gęsta; igły złotożółte
- ▫ ‘Pimoko’
- ▫ ‘Wodan’
- ‘Gnom’ ⇒ Picea ×mariorika ‘Gnom’ — karłowa, 1.5 m wysokości po 20 latach; bardzo gęsto ugałęziona 6989
wybrane okazy · selected collections⇈

leg. Marek Snowarski
/Wrocław/ #15, 7.3D

leg. Jarosław Makowski
/Niemcy/ #3

leg. Jacek Soboń
/Ogród Dendrologiczny Wojsławice./ #5

leg. Jarosław Makowski
/ogr. bot./ #1

leg. Marek Snowarski
/Arboretum Kórnik/ #2

leg. Marek Snowarski
/Park Grabiszyński, Wrocław/ #5

leg. Marek Snowarski
/Arboretum Kostrzyca/ #1