cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Igły tępo szpiczaste ale niekłujące; na przekroju poprzecznym czterokanciaste, często ±kwadratowe. Linie aparatów szparkowych ±równomiernie na każdej z czterech stron, poza tym jednobarwne, bez białych pasków na spodzie. Roztarte igły o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu, porównywanym z czarną porzeczką lub kocimi odchodami.
⇈
🌱
Średnio wysokie drzewo iglaste; korona szerokostożkowata, gęsta i bardzo regularna, o sztywnych, początkowo wzniesionych gałęziach. Pędy bardzo jasne, jasnoszare. Igły o sinym, "niebieskim" odcieniu.
Należy do gatunków stosunkowo odpornych na niedobór wody. Przez pierwsze kilkanaście lat rośnie szybko, ale żyje stosunkowo krótko. Lepiej rozwija się w chłodnym i wilgotnym klimacie.
W uprawie znajduje się sporo odmian. W tym najpopularniejsza 'Conica' nie będąca czystym gatunkiem a wynikiem napływu genów świerka Engelmanna (Picea engelmannii) → świerk zachodni (Picea ×albertiana).
występowanie, ekologia
antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
ⓘ Parametry rozsiewu wg /Lososová et al. (2023) [601]/:
- klasa 4: 40-150m dla 50-99% diaspor · efektywny sposób rozsiewu: anemochoria · + antropochoria
- masa nasienia: 2.4mg · średnia wysokość rośliny: 25.0m · drzewo · neofit dla Europy
- klasa 4: 40-150m dla 50-99% diaspor · efektywny sposób rozsiewu: anemochoria · + antropochoria
- masa nasienia: 2.4mg · średnia wysokość rośliny: 25.0m · drzewo · neofit dla Europy
wymagania i uprawa
Wymaga pełnego nasłonecznienia. Znosi suche i zanieczyszczone powietrze. Wystarczająco mrozoodporny (nie wszystkie odmiany). Wymagania wodne stosunkowo (jak na świerki) niskie, ale najlepiej rośnie w chłodnym i wilgotnym klimacie. Wymagania glebowe niskie, rośnie także na glebach lekkich lub bagnistych, ale najlepiej rozwija się na glebach żyznych.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#20) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
A · Alberta Blue · Alberta Globe · B · Blue Planet · Blue Wonder · C · Coerulea · Coerulea Hudsonica · Conica · Conica · D · Daisy's White · Dent · Double Celebration · E · Echiniformis · J · J.W. Daisy's White · L · Laurin · M · Maigold · P · Pendula · Piccolo · R · Rainbow's End · S · Sander's Blue · Skrzat · Z · Zuckerhut
Alberta Blue
Alberta Globe
Conica
Conica
Daisy's White
Double Celebration
Echiniformis
J.W. Daisy's White
Maigold
Sander's Blue
Skrzat
| ‘Alberta Blue’ — podstawowe cechy: karłowa | |
| ○ | ‘Alberta Globe’ — karłowa, kulista, bardzo zwarta, 50-100 cm wysokości i do 100 cm szerokości; igły 6-9 mm długości, cienkie, żywozielone |
| ▫ | ‘Blue Planet’ |
| ▫ | ‘Blue Wonder’ — karłowa; regularnie wąskostożkowata, w wieku 10 lat tylko 70 cm wysokości; igły stalowoniebieskie |
| ▫ | ‘Coerulea’ (Coerulea Hudsonica) — pokrój wzniesiony, stożkowaty, nieco bardziej krępy niż u typu; igły krótsze, bardzo gęsto ustawione, niebieskoszare do srebrzystych |
| ▫ | Coerulea Hudsonica (‘Coerulea’) — pokrój wzniesiony, stożkowaty, nieco bardziej krępy niż u typu; igły krótsze, bardzo gęsto ustawione, niebieskoszare do srebrzystych |
| ○ | ‘Conica’ — karłowa, bardzo gęsta, regularnie stożkowa, w wieku 30 lat może dorosnąć do 3-4 m wysokości; pokrój regularnie stożkowaty, gęsto ugałęziony; gałązki sztywne, bardzo cienkie; igły 10 mm długości, luźno ułożone, promieniście odstające, cienkie, początkowo jasnozielone, potem słabo niebieskawozielone · odmiana ujmowana też w ramach Picea ×albertiana (świerka zachodniego) |
| ‘Conica’ | |
| ○ | ‘Daisy's White’ — gęsta, regularnie stożkowa; młode przyrosty białokremowe |
| ▫ | ‘Dent’ — igły białokremowo przebarwione |
| ‘Double Celebration’ | |
| ○ | ‘Echiniformis’ — karłowa; pokrój płaskokulisty lub poduszkowaty, do 60 cm wysokości i 100 cm szerokości; igły 5-7 mm długości, bardzo cienkie, żółtozielone, silnie owoszczone szarozielone do niebieskozielonych |
| ‘J.W. Daisy's White’ | |
| ▫ | ‘Laurin’ — karłowa, zbliżona do 'Conica' ale znacznie wolniej rosnąca, gęstsza i niższa; roczne przyrosty tylko 1.5-2.5 cm; igły 5-10 mm długości, promieniście ułożone, ciemnozielone |
| ‘Maigold’ — podstawowe cechy: karłowa | |
| ○ | ‘Pendula’ — forma płacząca; gałęzie w wyraźnych okółkach, silnie opadające; igły niebieskozielone, gęsto ustawione |
| ▫ | ‘Piccolo’ — karłowa, stożkowata, w typie 'Conica', ale igły dłuższe |
| ○ | ‘Rainbow's End’ — karłowa, gęsta, regularnie wąskostożkowata; młode przyrosty kremowożółte |
| ○ | ‘Sander's Blue’ — karłowa, gęsta, regularnie wąskostożkowata, 10-letnie okazy 1.5 m wysokości i 70 cm średnicy; igły niebieskawozielone do szarawozielonych |
| ‘Skrzat’ | |
| ▫ | ‘Zuckerhut’ — karłowa; korona bardzo gęsta, stożkowata, do 1.5 m wysokości i 50-80 cm średnicy; gałęzie i gałązki bardzo cienkie, gęsto ustawione; igły 7-10 mm długości, promieniście ustawione, cienkie i miękkie, jasnozielone do szarozielonych |
Picea glauca tworzy mieszańca:
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Picea glauca [🔉 pī·ce·a gla͡ł·ka] • Picea alba [🔉 pī·ce·a al·ba] · Picea canadensis [🔉 pī·ce·a ka·na·den·sis] • (pl) świerk biały · świerk kanadyjski
pīceus, -a, -um
(lat., adj.)
— 1) smolny, żywiczny; 2) czarny jak smoła; od rzeczownika pix, picis f (smoła = dziegieć, produkt suchej destylacji drewna);
pochodzi od praindoeuropejskiego *pik- oznaczającego smołę; podobne w brzemieniu słowa znajdują się w wielu językach z tej grupy, oznaczając smołę, a wtórnie piekło lub przenośnie gorąco (ale już podobne słowa piec, pieczenie itp. to inna rodzina)
ălbus, -a, -um
(lat., adj.)
— biały (raczej matowy/brudny niż lśniący/czysty); też jasnej barwy lub bezbarwny; !czysto lśniąco biały to candidus; przymiotnik często używany jako epitet gatunku wskazujący na jasną, srebrzystą barwę całej lub części rośliny, zazwyczaj spowodowaną gęstym owłosieniem lub owoszczeniem
gla͡ucus, -a, -um; gla͡ucescens, -is, -e
(lat. z gr., adj.)
— szarozielony - bardzo blady niebieskozielony[84.1], kolor morza, szaroniebieski, zielonawy, jasnosiny;
wyraz łaciński z greckiego glaukos γλαυκος;
pochodny wyraz glaucescens - niebieskozielonkawiejący (stający się takim);
glaucinus - forma od greckiego glaucinos[469];
nazwa rodzajów siwiec (Glaucium) i glaucidium groniaste (Glaucidium palmatum) odnosi się do takiej barwy liści i pędów
canadensis, -e
(nazwa geograficzna, adj.)
— kanadyjski; dla nazw tworzonych w XVIII i początku XIXw. odnoszono się do terenów kolonizowanych przez Francję, od Labradoru, przez rejon Wielkich Jezior po ujście Misissipi i Zatokę Meksykańką, z więc w znaczeniu "(wschodnio)amerykański" lub "appalaski" [500]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji