|
cechy charakterystyczne
Igły mocne, grube, sztywne, nastroszone i kłujące; na przekroju poprzecznym czterokanciaste, często ±kwadratowe. Linie aparatów szparkowych ±równomiernie na każdej z czterech stron, poza tym jednobarwne, bez białych pasków na spodzie.
Szyszki 6-10 cm długości.Pędy mocne, nagie, głęboko bruzdkowane, z silnymi garbkami i mocnymi trzonkami igieł; żółte lub pomarańczowe, błyszczące. Pączki ±kuliste, bez żywicy.
Szyszki 6-10 cm długości.
Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie rośnie w lasach Gór Skalistych na wysokości 2000-3300 m n.p.m. Nie tworzy samodzielnych drzewostanów a rośnie w rozproszeniu, w wyższych położeniach razem z: świerkiem Engelmanna (Picea engelmannii) i jodłą górską (Abies lasiocarpa), w niższych m.in. z: jodłą jednobarwną (Abies concolor), sosną wydmową (Pinus contorta), sosną żółtą (Pinus ponderosa) i daglezją zieloną odm. siną (Pseudotsuga menziesii var. glauca).
Dość często sadzony dla efektownej, regularnej, gęstej korony i zwykle srebrzystych, niebieskawych igieł — "świerk srebrny". Znosi warunki miejskie. Do sadzenia pojedynczo lub w luźnych grupach, tak aby nie był ocieniany. W uprawie znajduje się wiele odmian ozdobnych, przede wszystkim 'Grupa Glauca' o silnie wyrażonej srebrzysto-niebieskiej barwie igieł (gruby nalot woskowy).
Może być użyty na żywopłoty formowane 1-3 m wysokości.Okazałe drzewo do 30 (50) m wysokości. U nas w uprawie zwykle 15-20 m. Korona bardzo regularna, różnego kształtu, u starszych egzemplarzy często szerokokolumnowa, gałęzie sztywne, prostopadle odchodzące od pnia, w wyraźnych, oddalonych piętrach.
Dość często sadzony dla efektownej, regularnej, gęstej korony i zwykle srebrzystych, niebieskawych igieł — "świerk srebrny". Znosi warunki miejskie. Do sadzenia pojedynczo lub w luźnych grupach, tak aby nie był ocieniany. W uprawie znajduje się wiele odmian ozdobnych, przede wszystkim 'Grupa Glauca' o silnie wyrażonej srebrzysto-niebieskiej barwie igieł (gruby nalot woskowy).
wymagania i uprawa
Z wysiewu rozmnaża się też formy srebrzyste (Grupa Glauca). Siewki powtarzają tę cechę ze sporym rozrzutem; 1/3-2/3 siewek ma ją silniej wyrażoną, co ujawnia się dopiero po kilku latach uprawy. Pewniejsze jest mnożenie przez szczepienie wyselekcjonowanych odmian lub egzemplarzy. Dość dobrze znosi warunki miejskie, zanieczyszczenia powietrza i okresową suszę. Ma niskie wymagania glebowe, dobrze rośnie też na suchych glebach piaszczystych i żwirowych Wymaga pełnego nasłonecznienia, w ocienieniu (także bocznym, ze strony innych drzew) źle rośnie, szybko zamierają ocenione gałęzie. Wysoce mrozoodporny.
⇈🌱🌸 opcje Bazaru
odmiany (form i odmian #45) analiza dostępności roślin
- ▫ Tokarz → ‘Compacta Pyramidalis’ — zwarta, regularna
- ○ ‘bez odmiany’ #2
- ‘Adam Tuczyński’ — płaskokulista, silnie karłowata, 30-40 cm wysokości i 50 cm średnicy; igły krótkie, niebieskozielone
- ▫ ‘Baby Blue Eyes’ — karłowata, 2-3 m; igły srebrne
- ○ ‘Białobok’ — młode przyrosty prawie białe (kremowożółte), starsze igły ciemne, szaroniebieskie; karłowata, 3-4 m wysokości i 3 m szerokości #2
- ▫ ‘Blaukissen’ — płaskokulista, silnie karłowata, 30-40 cm wysokości i 50 cm średnicy; igły krótkie, srebrnobłękitne
- ‘Blue Diamond’
- ▫ ‘Blue Mountain’
- ▫ ‘Blue Pearl’ — karłowa; korona kulista, zwarta i gęsta; igły srebrzystobiałe
- ○ ‘Blue Totem’ — pokrój wąskokolumnowy; igły srebrzystoniebieskie #2
- ▫ ‘Blue Trinket’ — wolno rosnąca, szerokostożkowa, gęsta, gałęzie silnie rozgałęziające się, 10-letnie okazy 2 m wysokości i 1 m szerokości; igły szarozielone do niebieskozielonych [1969]
- ‘Brynek’
- ▫ ‘Compacta Pyramidalis’ (Tokarz) — zwarta, regularna
- ○ ‘Edit’ — pokrój stosunkowo luźny, szerokostożkowaty, 15-letnie okazy 3-3.5 m wysokości; igły krótsze i cieńsze niż u typu, srebrzystoszare do szaroniebieskich [1985] #2
- ▫ ‘Erich Frahm’ — pokrój drzewiasty, regularnie stożkowaty; igły intensywnie niebieskie [1950]
- ▫ ‘Fat Albert’ — pokrój drzewiasty, stożkowaty, gęsty; igły niebieskobiaławe [1965]
- ○ ‘Glauca Globosa’ — wolno rosnąca; igły srebrnoniebieskie #2
- ▫ ‘Glauca (grupa)’ — nazwa zbiorcza dla odmian o silnie owoszczonych, niebieskawych lub srebrzystoniebieskawych igłach; z wysiewu powtarzają tę cechę ze sporym rozrzutem; 1/3 – 2/3 siewek ma ją silniej wyrażoną, co ujawnia się dopiero po kilku latach uprawy; pewniejsze jest mnożenie przez szczepienie wyselekcjonowanych odmian lub egzemplarzy
- ○ ‘Glauca Pendula’ — forma płacząca, drzewiasta, pień zwykle nieregularnie pokrzywiony, gałęzie boczne i gałązki z wiekiem zwieszone; igły srebrnoniebieskie [1895] #2
- ▫ ‘Glauca Wartburg’ — karłowa, gęsta, płaskokulista; igły srebrzystoniebieskie
- ▫ ‘Gwiazdor’ — młode przyrosty białokremowe, igły krótkie, szaroniebieskie
- ▫ ‘Hermann Naue’ — karłowa, półkulista do kopulastej; 10-letnie egzemplarze 60 cm wysokości i 80 cm szerokości; igły krótkie, srebrzysto niebieskawoszare; młode szyszki różowe, potem kremowobrązowe [1986]
- ◔ ‘Hoopsii’ — pokrój nieregularny, stożkowaty, szeroki, 10-letnie 2 m wysokości i 1.2 m szerokości, stare do 10-12 (15) m; igły bardzo gęsto ustawione, intensywnie białoniebieskie [1958] #3
- ◔ ‘Iseli Fastigiata’ — pokrój drzewiasty, wąskokolumnowy, ulistnienie gęste, gałęzie stromo opadające na całej długości, przy wysokości 3 m ok. 60 cm średnicy; igły silne, niebieskie [1975] #3
- ‘Jan Byczkowski’
- ▫ ‘Kugel Kohout’ — karłowa, zwarta; igły srebrzystoniebieskie
- ▫ ‘Lucky Strike’
- ▫ ‘Maigold’ — pokrój drzewiasty, wzniesiony, tylko początkowo nieregularny, w wieku 15 lat ok. 2.5 m wysokości; młode przyrosty wyraźnie jasnożółte do czerwca, potem niebieskozielone [1988]
- ▫ ‘Mecky’ — karłowa; igły długie, szaroniebieskie, nastroszone
- ○ ‘Montgomery’ — karłowa, regularna, zwarta, szerokostożkowata, przeważnie z wyraźnym przewodnikiem; igły 18-20 mm długości, skierowane do przodu, szaroniebieskie [1934] #2
- ▫ ‘Nana’ — wolno rosnąca; igły niebieskie
- ▫ ‘Niemetz’ — przyrosty kremowe
- ○ ‘Oldenburg’ — szerokostożkowaty, regularny pokrój, 10-15 (20) m wysokości; igły długie, 15-25 mm, silnie kłujące, srebrzyście szaroniebieskie [1983] #2
- ▫ ‘Oliwia’ — karłowa, gęsta, regularnie kulista
- ◔ ‘Omega’ — igły srebrzystoniebieskie #3
- ▫ ‘Profesor Rivoli’ — pokrój luźny, gałązki "wężowe"; igły srebrzystoszare
- ▫ ‘Saint Mary's Broom’ — zwarta, płaskokulista; igły srebrzystoniebieskie
- ▫ ‘Schovenhorst’ — igły srebrzystoniebieskie
- ▫ ‘Sester Dwarf’
- ○ ‘Sonia’ — karłowa; kulista, do 2 m, zwarta; igły niebieskozielone #2
- ▫ ‘Stanley's Gold’ — karłowa; przyrosty złocistożółte
- ▫ ‘Stanley's Pygmy’ — karłowa, kulista
- ○ ‘The Blues’ — wąska, kolumnowa, płacząca, gałązki silnie zwisające; igły srebrzystoniebieskie #2
- ▫ ‘Thuem’ — jak 'Montgomery', karłowa ale silniej rosnąca i z dłuższymi igłami; szerokostożkowata, zwarta, regularna [1972]
- ▫ ‘Waldbrunn’ — karłowa, kulistawa, gęsta, 10-letnie egzemplarze ok. 30 cm wysokości i średnicy gdy na własnych korzeniach, szczepione rośną szybciej i są bardziej wydłużone; igły szaroniebieskie, promieniście odstające [1984]
- ‘Wojslaw’ — [Polska, przed 2013]