opis
Jednoroczna roślina zielna, jara lub ozima. Korzeń wrzecionowaty, rozgałęziony i z dużą liczbą cienkich, nitkowatych korzeni końcowych.
Poszczególne egzemplarze, w zależności od warunków siedliskowych, znacznie różnią się wielkością oraz liczbą koszyczków kwiatowych.
Liście żywozielone, żółtawozielone. Dolne liście łodygowe odwrotnielancetowate, najszersze w 1/2-3/4 długości liścia licząc od nasady, 6-10 cm długości, 8-15 mm szerokości, w górnej części z kilkoma drobnymi ząbkami. Górne liście łodygowe wąskie, równowąskolancetowate, 4-6 cm długości i 2-6 mm szerokości, całobrzegie. Liście przynajmniej brzegiem sztywno orzęsione, stopniowo zwężone w krótki, także orzęsiony ogonek, szczyt liścia zaostrzony, powierzchnia rzadko owłosiona, łysiejąca.
Koszyczki liczne, 20-250 sztuk, zebrane w gęsty, rozgałęziony groniasto kwiatostan, w zarysie podługowaty, rombowy lub wydłużony jajowaty, podsadki podobne do górnych łodygowych, ku górze kwiatostanu stopniowo coraz mniejsze.
Koszyczki walcowate, drobne, 4.5-6.0 mm długości i 2-3 mm średnicy; szypuły krótko ±odstająco owłosione, okrywa wielorzędowa, żółtozielona, listki okrywy dachówkowato zachodzące na siebie, wąsko lancetowate, zaostrzone, 3.5-4.5 mm długości i 0.4-0.5 mm szerokości, zielone z błoniastym obrzeżeniem, prawie nagie; dno koszyczka płaskie lub wypukłe.
występowanie
Pospolita lub częsta na terenie całego kraju. Gatunek ten pochodzi z USA/Kanady, obecnie występuje na całym świecie, pojawił się na naszych terenach w XVIII/XIX wieku.
Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne lub okresowo suche, luźne.
Roślina jednoroczna.
• zadomowiony, inwazyjny chwast
• inwazyjny w skali kraju
• kenofit
• Pochodzenie: północ Ameryki Północnej.
• Czas przybycia na teren Polski: 1730r., 1825r., 1837r.
• Kategoria inwazyjności: I (niska) 10pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (brak lub nieznane), ekonomiczne (zauważalne), społeczne (brak lub nieznane)
• Zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, jest wiele rozproszonych stanowisk o umiarkowanej liczbie osobników lub duża liczba stanowisk o charakterze większych skupień
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 2330 — wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis)
· 3220 — pionierska roślinność na kamieńcach górskich potoków
· 6210 — murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Marek Snowarski
/Wrocław ul. Strzegomska os. Muchobór Mały/
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, ul. Wojska Polskiego/
leg. Jerzy Kruk
/Kraków/
leg. Marek Snowarski
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie, okolice Wlenia/
leg. Barbara Łotocka
leg. Jarosław Makowski
/ok. Łeby/
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Rzepinek/
leg. Konrad Kaczmarek
/porównanie/
Erigeron ×huelsenii
Naturalny mieszaniec o cechach pośrednich między gatunkami rodzicielskimi (przymiotno ostre (Erigeron acris) i konyza kanadyjska (Conyza canadensis)), bardzo rzadko spotykany w Polsce, kwitnienie od sierpnia do października.
Conyza bonariensis
konyza argentyńska
Gatunek południowoamerykański, o wyższych wymaganiach cieplnych, częsty w rejonie śródziemnomorskim i w zachodniej Europie. W Polsce bardzo rzadko zawlekany.
