cechy charakterystyczne
Bylina z guzowatymi i walcowatym kłączem. Pędy niepnące, 90-130(150)cm wysokości, zielne, w nasadzie czasem nieco drewniejące.
Kwiaty liczne w szczytowym wiechowatym kwiatostanie; białe.
Kwitnienie czerwiec-lipiec.
występowanie
Ciepłe zarośla o charakterze kserotermicznym, zwykle na wapieniu.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
wybrane okazy · selected collections ⇈
leg. Konrad Kaczmarek
właściwości i zastosowanie
Krajowa bylina. Pędy wzniesione i pokładająca się. Cechuje się bujnym wzrostem. Stosuje się w naturalistycznych założeniach jako bardzo trwałą roślinę okrywową, w płatach lub grupach. Na obrzeżach skupień drzew i wysokich krzewów. W uprawie także odmiana o purpurowo zabarwionych liściach.
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#3) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ‘Plena’ — pełnokwiatowa | |
| ▫ | ‘Purpurea’ — łodyga i liście purpurowoczerwone |
| ▫ | ‘Rubifolia’ |