atlas-roslin.pl
 » klucz » system » subReg. Tracheophyta » Div. Euphyllophyta » Div. Spermatophyta » Div. Magnoliophyta » core angiosperms » Eudicotyledoneae » core eudicots » Pentapetalae » superrosids » rosids » eurosids » Fabidae » COM » Ord. Malpighiales » Salicaceae-Euphorbiaceae » parietal clade » salicoids » Fam. Salicaceae » Salix » porównanie wierzby białej i kruchej (Salix alba i fragilis) »

Salix fragilis L. [🔉 sa·liks *]

wierzba krucha
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Salix fragilis (wierzba krucha)
od lewej zn.110403-5a (męski), (środkowy męski), zn.110403-5c (żeński)
Salix fragilis
pokrój
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
liście z obu stron niemal nagie
Salix fragilis (wierzba krucha)
pokrój
Salix fragilis (wierzba krucha)
przylistki
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
kwiaty męskie
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
gałązka z kotką żeńską
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
kwiaty żeńskie
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
owoce

opis

Salix fragilis (wierzba krucha)
liście z obu stron niemal nagie
Salix fragilis (wierzba krucha)
kora szybko przestaje być gładka
Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
gałązka z pączkami
Drzewo wysokości 8-15 (20) m; pień krótki, krzywy, do 50 cm średnicy, pierwsze gałęzie nisko, korona rozłożysta, rzadka, o grubych, krzywych gałęziach. Kora gruba, wcześnie podłużnie bruzdowana (już na 4-letnich gałązkach), u starszych głęboko spękana, ciemnoszara. Twardziel brązowa, biel żółtawa.

Pędy jednoroczne zupełnie nagie, jasne oliwkowożółte, szarozielonożółtawe, bardzo łatwo wyłamują się u nasady (także starsze pędy).

Pączki nagie, brązowawe, na wierzchołku często zaschnięte, sczerniałe, 4-6 mm długości, liściowe i kwiatowe takie same.

Przylistki lancetowate (na silnych pędach zakrzywiono półsercowate [86.5s11]), u nasady z licznymi gruczołkami, szybko opadają.

Ulistnienie ogólnie żółtawozielone. Ogonek liściowy (8) 10-13 (15) mm długości, z dwoma gruczołkami u nasady blaszki. Blaszka liściowa wąsko lancetowata, duża, (6) 7-10 (15) cm długości i 15-20 (25) mm szerokości; sztywna; brzegiem odlegle piłkowana i z gruczołkami (te zwykle umieszczone na szczycie ząbka); z obu stron naga (także młode liście); górna powierzchnia ciemnozielona, błyszcząca; spód szarozielony; żyłki boczne odchodzą od głównej pod kątem ok. 45°.

Salix fragilis (wierzba krucha)
3D
kwiatostan męski
Kotki na szypułce, u nasady z kilkoma liściowatymi, całobrzegimi podsadkami, wąskocylindryczne, 15-50 mm długości męskie ok. 10 mm grubości, żeńskie ok. 8 mm grubości. Gruczołki miodnikowe po dwa w kwiecie, przyosiowy krótkojajowaty, odosiowy walcowaty. Przysadki nietrwałe, podługowate do elipsoidalnych, żółtozielone, gęsto, biało owłosione, włoski jedwabiste, proste.

W kwiatach męskich dwa pręciki, ich nitki w nasadzie krótko owłosione.

W kwiatach żeńskich słupek na krótkiej stopce, prawie siedzący; zalążnia naga; szyjka krótka, znamiona dwa odgięte od siebie, podzielone.

Torebki nagie, pękające płaty lekko zawijają się, na każdym płacie zwykle cztery zawiązki nasion.

Kwitnienie w kwietniu-maju, zwykle równocześnie z listnieniem. Żyje do 60 lat, dojrzewa w 8-10 roku od skiełkowania.

zmienność

Gatunek o niewielkiej zmienności która dotyczy wyłącznie wielkości liści.

Przy oznaczaniu sprawia kłopot powszechne występowanie mieszańców z wierzbą białą (Salix alba)wierzba wyniosła (Salix ×rubens) o różnym stopniu wyrażenia cech pośrednich między gatunkami rodzicielskimi.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Salix fragilis (wierzba krucha)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Salix fragilis (wierzba krucha)
Pospolita na niżu, na pogórzu i w niższych położeniach górskich, w przybrzeżnych zadrzewieniach i zaroślach przy potokach i rzekach oraz przy rożnego rodzaju ciekach i zbiornikach wodnych.

Na glebach przepuszczalnych, także kamienistych, wilgotnych, znosi krótkotrwałe zalewy. Światłożądna, nie znosi zacienienia.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Salix alba L.
wierzba biała

takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
wierzba biała (Salix alba)
Salix alba
wystepowanie - Salix alba (wierzba biała)
Potężne drzewo, pień prosty, do 1 m średnicy, korona gęsta, gałęzie cienkie odchodzące pod ostrym kątem. Kora długo gładka, potem podłużnie bruzdowana. Pędy jednoroczne niezbyt gęsto, przylegająco owłosione, brązowożółte do czerwonobrązowych, rzadziej żółte, pomarańczowe lub czerwone.

Przylistki równowąskolancetowate (lancetowato szydlaste). Ulistnienie z niebieskawym odcieniem. Liście z obu stron jedwabiście przylegająco owłosione.

Przysadki żółtozielone z przewagą włosków powyginanych. Torebki nagie, na każdym płacie po 6-8 zawiązków nasion. Kwitnienie w kwietniu-maju, równocześnie z listnieniem.

Pospolita na niżu, rzadko na pogórzu, w górach brak. W lasach łęgowych i w przybrzeżnych zadrzewieniach większych rzek, na glebach żyznych, głębokich.

Salix ×rubens Schrank
wierzba wyniosła

Salix alba × fragilis · takson rodzimy lub trwale zadomowiony[491]
wierzba wyniosła (Salix ×rubens)
XL
Salix ×rubens
Bardzo częsty mieszaniec o cechach pośrednich pomiędzy gatunkami rodzicielskimi. W szczególności liście spodem mniej lub bardziej owłosione, łysiejące.

porównanie wierzby białej i kruchej (Salix alba i fragilis)

wybrane okazy · selected collections

#2
11 06 16 - 7
leg. Marek Snowarski
/Dolina Bystrzycy/
#10 #4 3D
11 04 03 - 5a
leg. Marek Snowarski
/Siechnice, dolina Odry-Oławy/
/egzemplarz żeński/
#4 #3 3D
11 04 03 - 5c
leg. Marek Snowarski
/Siechnice, dolina Odry-Oławy/
/egzemplarz męski/
#16 #4 3D
11 04 10 - 2a1
leg. Marek Snowarski
/Dolina Bystrzycy, okolice Wrocławia/
#6
bg.040830-2
leg. Błażej Gierczyk
/Obrzycko k/Poznania, nad Wartą/
#4
js.050625-2
leg. Jacek Soboń
/Pogórze Kaczawskie, okolice Wlenia/
#3 XL
jkr.170829-2
leg. Jerzy Kruk
/Wola Batorska k. Niepołomic/
/‘Czyste‘ egzamplarze S. fragil.../

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Salix fragilis (wierzba krucha)
🌱
W medycynie stosuje się Salicis cortex (kora wierzby) i Salicis corticis extractum siccum (wyciąg suchy z kory wierzby) — cała lub rozrobniona wysuszona kora młodych gałęzi lub całe wysuszone gałązki różnych gatunków z rodzaju wierzba (Salix), m.in. wierzba purpurowa (Salix purpurea), wierzba wawrzynkowa (Salix daphnoides), wierzba krucha (Salix fragilis).

Kora wchodzi w skład Species antipyreticae (zioła przeciwgorączkowe) i Species antirheumaticae (zioła przeciwreumatyczne).

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #1) analiza dostępności roślin

ten gatunek tworzy mieszańca:

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Futák, J., Bertová, L. (eds.), 2006 — Flóra Slovenska. V/3. p.226+239i [84.5.3]
  • Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 p.468+465i [71.2]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.85k+88k+91k [15]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.292 [40]
  • Komarov, V.L., 1936 — Flora URSS. T.5 p.202 [85.5]
  • Fedorov A., Kamelin R.V., 1981 — Flora Partis Europaeae URSS. T.5 p.18+11k [86.5]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.149+152i [9]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.192 [11]
  • Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II p.51 [16.3II]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.63 [3]
  • Kotov, M.I., 1952 — Flora URSR. T.4 Salicaceae — Caryophyllaceae p.71 [89.4]
  • Săvulescu, T., 1952 — Flora Romanicae. T.1 Lycopodiaceae — Cactaceae p.285 [91.1]
  • Reichenbach, H.G., 1849 — Icones florae Germanicae et Helveticae XI p.T582+T609 [92.11]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. p.112 [12]
  • Sokolov S.Ja., 1951 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.2 p.131+168 [119.2]
  • Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych p.627 [17]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. p.493 [38]
  • Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae p.55 [150.1]
  • Farmakopea polska, 2008 — 8 p.2869 [342]
  • European Pharmacopoeia, 2018 — 9 i suplementy [341]
  • Ożarowski A., Jaroniewski W., 1987 — Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie p.383 [327]
  • Kołodziej, B. red., 2010 — Uprawa ziół. Poradnik dla plantatorów p.432 [403]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
  • Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
  • Nie znaleziona literatura id:
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji