| ||||||
|

Pęd rozgałęziony u nasady i na swoim biegu, pokładający się, płożący się lub podnoszący się, 10 – 50 (100) cm długości. Łodyga ±drewniejąca w nasadzie, przeważnie z rozproszonymi włoskami, pojedynczymi, dwudzielnymi i gwiazdkowatymi w różnej proporcji.

Kieliszek (2) 3-listkowy, listki równowąskie do podługowato jajowatych, 3 – 4 (5) mm długości, nagie lub owłosione.
Kielich o działkach zrośniętych do połowy, ich brzeg niepofalowany, równy; działki szeroko trójkątne, zaostrzone, 4 – 7 mm długości, przeważnie owłosione włoskami gwiazdkowatymi.

Rozłupnie (5) 6 – 7 mm szerokości, z (11)13 – 15(17) rozłupkami mocno spojonymi z trwałym stylopodium, to u nasady (2.0) 2.5 – 3.0 mm średnicy, płaskie do nieco wklęsłego. Rozłupki dość gładkie, krawędzie styku zaokrąglone, krótko, gęsto kutnerowato owłosione, jasnobrązowe do ciemnobrązowych.
Nasiona nerkowate, ciemnobrunatne, o łupinie bardzo drobno przerywano-faliście, podłużnie pomarszczonej, bez silnego powiększenia zdaje się niemal gładka.
Kwitnienie od czerwca do września(października).

Przydroża, miejsca ruderalne, skraje upraw. Zwykle w miejscach bogatych w azot, w okolicach tradycyjnych chlewów, obór, przy kompostnikach; na osiedlach czasem na skrajach trawników, w miejscach gdzie psy najczęściej załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne. Nie znosi większego zacienienia; preferuje gleby umiarkowanie wilgotne.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
- zadomowiony, nieinwazyjny; archeofit; pochodzenie: Azja [czas przybycia na teren Polski: nieznany]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych
wybrane okazy · selected collections⇈

leg. Marek Snowarski
/Zdbice, k. Wałcza/ #3

leg. Marek Snowarski
/Wrocław/ #12, 10.3D

leg. Marek Snowarski
/Wrocław/ #10, 6.3D

leg. Marek Snowarski
/Wrocław/ #13, 6.3D

leg. Jacek Soboń
/Wojsławice/ #3

leg. Barbara Łotocka #4

leg. Barbara Łotocka #4
W starożytności i w późniejszych czasach był używany jako roślina jadalna (młode liście na sałatę) i lecznicza (z racji dużej zawartości śluzu we wszystkich częściach rośliny). Młode liście zawierają obok śluzu sporo witaminy C i karotenu. Jadalne są też nasiona z wysoką zawartością tłuszczu (18%). Uprawa przyczyniała się do rozszerzenia obszaru jej występowania z pierwotnych rejonów Azji Środkowej i Mniejszej.