Galeobdolon luteum (gajowiec żółty)

cechy diagnostyczne w kluczu:

↔ Galeobdolon (gajowiec)

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Galeobdolon luteum (gajowiec żółty)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Galeobdolon luteum (gajowiec żółty)

Głównie w lasach liściastych, na glebach trwale wilgotnych, często na szkieletowych, o odczynie zbliżonym do obojętnego.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Galeobdolon luteum (gajowiec żółty)

⇈ 🌱

Rodzima bylina rosnąca w wilgotnych lasach liściastych, w miejscach ± ocienionych. Może być stosowana jako trwała bylina okrywowa w analogicznych miejscach w parkach i ogrodach, pod okapem drzew; w bardzo sprzyjających warunkach tworzy zwarte darnie z ładnymi liśćmi. Rozrasta się się przez rozłogi nadziemne, w żyznych, wilgotnych siedliskach może być ekspansywna. Pędy w dole nieco drewnieją; bylina częściowo zimozielona. Szczególnie efektowna wiosną, gdy obficie żółto kwitnie. U odmian bardziej ozdobne są też liście, z wyrazistym białawo-srebrzystym plamowym wzorem.

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ↭ ekspansywna

💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna

☷ gleba: żyzna • próchniczna

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — cień • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

Na stanowiskach nasłonecznionych i okresowo suchych się nie sprawdza jako okrywowa, bo wtedy latem części nadziemne zamierają.

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#4) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

○	bez odmiany
▫	Florentinum (‘Variegatum’) — bujniejszy wzrost ale słabiej kwitnąca; liście biało pstre
▫	‘Herman's Pride’ — liście węższe, całe srebrzyste, z zieloną nerwacją
	‘Silberteppich’ — liście szersze; całe srebrzyste, z zieloną nerwacją
▫	‘Variegatum’ (Florentinum) — bujniejszy wzrost ale słabiej kwitnąca; liście biało pstre

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Galeobdolon luteum Huds. emend. Holub [🔉 ga·le·ob·do·lon *] • Lamiastrum galeobdolon (L.) Ehrend. et Polatschek [🔉 la·mi·as·trum] · Lamium galeobdolon (L.) L. in Nath. p.p. [🔉 la·mi·um *] • (pl) gajowiec żółty · jasnota gajowiec

-aster, -astra, -astrum (lat., suff.) — -aster (m. II), -astra (f. I), -astrum (n. II); wskazuje niższość, gorszą, podlejszą naturę lub niekompletne podobieństwo, często używane dla dzikich odpowiedników roślin uprawnych; występuje w połączeniu z rzeczownikiem; np. siliquastrum (o podlejszych, gorszych strąkach), pyrastrum (psia, polna grusza)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈