atlas-roslin.pl

Eupatorium cannabinum L. [🔉 e͡u·pa·to·ri·um *]

sadziec konopiasty
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
pędy kwitnących roślin
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
kępa
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
kwiatostan
Eupatorium cannabinum
suche kwiatostany z niełupkami
Eupatorium cannabinum
suche kwiatostany z niełupkami
Eupatorium cannabinum
Eupatorium cannabinum
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.[491]
wystepowanie - Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
Z tego rodzaju, elementem flory jest jeszcze bardzo rzadko uprawiany w Polsce i sporadycznie dziczejący sadziec pomarszczony (Ageratina altissima).
ekologiczne liczby wskaźnikowe Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
Częsty. Skraje wilgotnych lasów i zarośli, brzegi wód, mokre łąki, zręby i rowy.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#1
am.030720-1
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Tych/
#2
pkob.100819-1
leg. Piotr Kobierski
/ok. Lubska, woj. lubuskie/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Eupatorium cannabinum (sadziec konopiasty)
🌱
Rodzima bylina z grubym kłączem, szeroko rozprzestrzeniona w całej Eurazji i Afryce Północnej. Rośnie na wilgotnych i podmokłych łąkach, w zaroślach, nad brzegami wód, także w niższych położeniach górskich.

Uprawiana okazała bylina w ogrodach naturalistycznych, na brzegach zbiorników wodnych, na wilgotnych rabatach bylinowych. W uprawie odmiany o koszyczkach kwiatowych pełnych lub białych.

💠 rabata bylinowa • ogród naturalistyczny
👌 uprawa łatwa • trwała • 🐝 pożytek pszczeli (miododajna) • roślina trująca
wysokość: (0.7) 1 – 1.5 (2) m
kwitnienie: od (czerwca) lipca do sierpnia (września)

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień lub umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne lub podłoże bardzo żyzne

Łatwa w uprawie na glebach żyznych, dostatecznie żyznych lub podmokłych; znosi krótkie przesuszanie. Można też sadzić w strefie brzegowej, bagiennej lub w zanurzeniu 1-2 cm w oczku wodnym. Zimuje bez problemu.

Aby uniknąć samosiewu należy usuwać pędy kwiatostanowe po kwitnieniu. Jeśli to nie problem, pozostawione będę zdobiły w pierwszej części zimy.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

5 szt./m2 • rozstawa: 45 × 45 cm
z nasion [wiosną; także samosiew]
przez podział [jesienią lub wczesną wiosną]
przez sadzonki kłączowe [dzielenie kłącza]

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #2) analiza dostępności roślin

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Slavík, B., Štěpánková, 2004 — Květena České Republiky 7 p.353 [71.7]
  • Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1971 — Tom XII p.115 [16.12]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.648 [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.461 [15]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.478 [9]
  • Tzvelev N.N., 1994 — Flora Partis Europaeae URSS. T.7 p.206 [86.7]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.501 [11]
  • Schischkin B.K., 1959 — Flora URSS. T.25 p.19 [85.25]
  • Tutin T.G. et al., 1976 — Flora Europaea. Volume 4. Plantaginaceae to Compositae (and Rubiaceae) p.109 [150.4]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.659 [3]
  • Grabowska B., Kubala T., 2012 — Encyklopedia bylin. T1.A-J T2.K-Z p.362 [166]
  • Marcinkowski, J., 2002 — Byliny ogrodowe. p.213 [39]
  • Ziętek H., 2008 — Rośliny w oczkach wodnych p.134 [423]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji