Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. 2.237 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1983 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
Rzadkie, głównie na południu kraju. Lasy, zarośla i ich skraje; także uprawiana roślina ozdobna.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Krajowa okazała bylina. Tworzy kępy do 2 m wysokości. Rośliny dwupienne. Egzemplarze męskie atrakcyjniejsze z uwagi na czysto białe kwiaty; u egzemplarzy żeńskich są one kremowe.
‘Glasnevin’ — 60-120 cm; liście silniej podzielone
○
‘Kneiffii’ — niższe, 80-100 (150) cm; łodyga b. cienka, zwieszająca się; blaszki liściowe silnie porozcinane na niemal nitkowate odcinki
▫
‘Misty Lace’ — łodygi czerwone; 60 cm
▫
‘Woldemar Meier’ — 80 cm wysokosci
◔
‘Zweiweltenkind’ — pokrój zwarty, gęsty, roślina brązowawa; kwitnienie późniejsze; w handlu czasem jako Aruncus sinensis n.nud. · odmiana ujmowana też w ramach Aruncus (parzydła)
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
dio͡icus, -a, -um(gr., adj.)
— dwupienny;
złożenie greckich: przedrostka di- "dwu-" i oikos "dom";
epitet stosowany dla gatunków "dwudomnych", gdzie kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych egzemplarzach
sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris(lat., adj.)
— leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych;
także formy silvaticus, silvestris, silvester;
od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las
