Zakończenie blaszki liściowej stopniowo zwężające się w dłuższy szpiczasty koniec o ostrym wewnętrznym kącie. Krawędź blaszki w strefie zwężania się jest wklęsła. W zależności od dynamiki zwężania się (a więc i krzywizny wklęśnięcia) mówimy o nagle zaostrzonym lub stopniowo zaostrzonym.
Szczecinasto zaostrzone jest długie i bardzo wąskie (jak gruby włos - szczecina).
Zakończenie blaszki liściowej tępe jedynie na samym końcu z bardzo krótkim ostrym wyrostkiem (kończykiem) który jest końcową, wychodzącą poza blaszkę liściową, częścią nerwu głównego.
zaokrąglony
lat.rotundatus [apex]; niem. abgerundet; cz. zaokruhlený [vrchol]
ucięty
lat.truncatus [apex]; ang. truncate [apex]; niem. gestutzt; cz. uťatý [vrchol]; slo. uťatý [vrchol];
Wierzchołek zaokrąglony to mający kształt regularnego łuku. Taki wierzchołek można też określić jako tępy;wierzchołek.
Jeśli ucięty wierzchołek jest pofalowany to nazywany jest wygryzionym (lat. apex erosus); gdy szczyty falek są ostre, falki są ząbkami; tego rodzaju wierzchołek jest wygryzionoząbkowany (lat. apex eroso-dentatus).
Brzegi blaszki nachylone ku sobie i zrośnięte przy końcu tworzące rodzaj kapturu.
wycięty
lat.folium emarginatum; niem. ausgerandet; cz. vykrojený
Zakończenie tępe i pośrodku cofnięte - z wycięciem. Jeśli wycięcie jest stosunkowo niewielki i płytkie to można mówić o zakończeniu wykrojonym (tak u Mowszowicza).