ostry [wierzchołek]
stępiony (przytępiony)
tępawy
tępy

Z wierzchołkiem ostrym mamy do czynienia, gdy ma kształt ±trójkątny (tworzące go boki są proste lub nieznacznie wypukłe) i schodzą się pod kątem <45°.
Wierzchołek stępiony jest w obrysie ostry ale na samym szczycie zaokrąglony.
Tępy wierzchołek nie jest ostry lecz zaokrąglony, boki nie tworzą konta ostrego; ma formę mniej lub bardziej stromego łuku.
zaostrzony
nagle zaostrzony
stopniowo zaostrzony
szczeciniasto zaostrzony
sztyletowato zaostrzony




Zakończenie blaszki liściowej stopniowo zwężające się w dłuższy szpiczasty koniec o ostrym wewnętrznym kącie. Krawędź blaszki w strefie zwężania się jest wklęsła. W zależności od dynamiki zwężania się (a więc i krzywizny wklęśnięcia) mówimy o nagle zaostrzonym lub stopniowo zaostrzonym.
Szczecinasto zaostrzone jest długie i bardzo wąskie (jak gruby włos - szczecina).
włosowate zakończenie


nasadzone ostrze

Zakończenie blaszki liściowej tępe jedynie na samym końcu z mięsistym (nie tworzonym przez nerw główny) ostrym wyrostkiem.

Zakończenie blaszki liściowej tępe jedynie na samym końcu z bardzo krótkim ostrym wyrostkiem (kończykiem) który jest końcową, wychodzącą poza blaszkę liściową, częścią nerwu głównego.
zaokrąglony
ucięty
Wierzchołek zaokrąglony to mający kształt regularnego łuku. Taki wierzchołek można też określić jako tępy;wierzchołek.
Jeśli ucięty wierzchołek jest pofalowany to nazywany jest wygryzionym (lat. apex erosus); gdy szczyty falek są ostre, falki są ząbkami; tego rodzaju wierzchołek jest wygryzionoząbkowany (lat. apex eroso-dentatus).



Zakończenie tępe i pośrodku cofnięte - z wycięciem. Jeśli wycięcie jest stosunkowo niewielki i płytkie to można mówić o zakończeniu wykrojonym (tak u Mowszowicza).