| |||
|
cechy charakterystyczne
Bylina.
Kupki w górnej części liścia, w jednym (rzadko w nasadzie listka w dwóch) rzędach pośrodku między główną żyłką a brzegiem listka.
występowanie
Gatunek podlega ochronie ścisłej (poz. 1.123 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2004 roku.
Rzadki.
Górskie lasy na skalistych zboczach, rzadziej poza nimi na ocienionych i wilgotnych skałach, w miejscach gromadzenia się próchnicy, żyznych.
Najchętniej na wapieniu, ale też występuje na innego rodzaju podłożu.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Na aktualnej czerwonej liście (2016r.) takson nie jest ujęty. Na liście z 2006r. miał status — [V]–narażony na wymarcie, na izolowanych stanowiskach
właściwości i zastosowanie
liście
⛅ ☁ — Wysokość: 50-80 cm
Krajowa paproć; zimozielona.
Grupa użytkowa:
byliny ogrodowe • trwała • paprocie • zimozielone (wiecznie zielone) • 💠 rabata bylinowa • 🟩 okrywowe lub zadarniające • "runa leśnego" • ⛰ ogród skalny • ozdobne liście
o znaczeniu produkcyjnym
Analiza dostępności roślin (form i odmian #2)
wymagania i uprawa
Wymagania (parametry ogrodowe):
miejsce: ⛅ półcieniste • ☁ cieniste
gleba: dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania • żyzna • próchniczna/organiczna • preferuje zasadowe (wapienne)
zimowanie: strefa mrozoodporności 4
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — cień • woda — gleba przeciętnie wilgotna • odczyn — gleba o obojętnym pH lub gleba zasadowa, z wapniem • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże żyzne
Rozmnażanie, wysiew/sadzenie:
• [(zarodniki) styczeń-marzec w szklarni]
• przez podział [wczesną wiosną]