atlas-roslin.pl

Dracocephalum ruyschiana L. [🔉 dra·ko·ce·fa·lum *]

pszczelnik wąskolistny
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Anagalis arvensis
kwitnąca roślina
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
cechy diagnostyczne w kluczu:Lamiaceae (jasnotowate)kl 1663

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej (poz. 1.389 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2001 roku.
wystepowanie - Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: CR – krytycznie zagrożony
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: CR – krytycznie zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
W Europie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <10km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk = 1
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (ii) obszaru zasiedlonego
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji.

wybrane okazy · selected collections

#5
js.110522-96
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/
#3
js.150605-1
leg. Jacek Soboń
/Wleń/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Dracocephalum ruyschiana (pszczelnik wąskolistny)
🌱
Występuje od Azji Środkowej po Europę (także w Polsce), rośnie głównie na terenach trawiastych, stepowych, umiarkowanie wilgotnych. Bylina ozdobna uprawiana w ogrodach. Pędy 30-50 cm wysokości.

space

Długowieczna bylina na rabaty, zwłaszcza o charakterze naturalistycznym. Do ogrodów skalnych. Miododajna.

💠 rabata bylinowa • ⛰ ogród skalny • ogród naturalistyczny
byliny ogrodowe • o znaczeniu produkcyjnym
wysokość: 30 – 50 cm
kwitnienie: od czerwca do sierpnia

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)
☷ gleba: przepuszczalna • przeciętna ogrodowa

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba sucha • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba lekka, piaszczysta • żyzność — podłoże ubogie

Stanowisko słoneczne lub nieco ocienione. Gleba przeciętna, przepuszczalna, nie nadmiernie wilgotna, dobrze znosi suszę. W pełni mrozoodporna.

space

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
‘Alba’ — kwiaty białe
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Flora Polska. Rośliny naczyniowe ... Tom XI (zrosłopłatkowe cz. 2), 1967 — Euphrasia. Orobanchaceae. Lentibulariaceae. Verbenaceae. Labiatae. [16.11]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
  • Fedorov R.V., 1978 — Flora Partis Europaeae URSS. T.3 [86.3]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
  • Schischkin B.K., Juzenczuk S.W., 1954 — Flora URSS T.20 [85.20]
  • Tutin T.G. et al., 1972 — Flora Europaea. Volume 3. Diapensiaceae to Myoporaceae [150.3]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
  • Rozporządzenie Ministra Środowiska, 2014 — z dnia 9 października 2014r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin [50.14]
  • Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
  • Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z., 2014 — Polska czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. [169.14]
  • Kaźmierczakowa R. (red.) et al., 2016 — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. [311]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji