Crataegus monogyna Jacq.

Wysoki krzew lub niewysokie drzewo (do 10-12 m wysokości) o szerokiej, gęstej koronie. Pędy z licznymi krótkimi cierniami do 2 cm długości.

Przylistki liści krótkopędów kwiatowych ±całobrzegie, brzegiem bez gruczołków.

Owoce krótko elipsoidalne lub ±kuliste, 6-10 mm długości; zawsze jednym orzeszkiem. Pestka kulista, 7 mm średnicy.

Częste mieszańce z innymi krajowymi głogami: głóg pośredni (Crataegus ×media) (z głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata)) i głóg nierównoząbkowy (Crataegus ×subsphaericea) (z głóg odgiętodziałkowy (Crataegus rhipidophylla)).

Pospolity na niżu i pogórzu; także sadzony wysoki krzew lub drzewko ozdobne i używany na żywopłoty.

Stosowany na żywopłoty (tanie rozwiązanie!) i szpalery; jako główna podkładka do okulizacji szlachetnych odmian ozdobnych głogów.

Odmiany ozdobne: ‘Rosea’ (odm. różowa) — stara odmiana o kwiatach o płatkach w górze ciemnoróżowych i z białą nasadą; ‘Stricta’ (odm. wyprostowana) niewysoka (do kilku metrów) o gałęziach ostro wzniesionych i początkowo wąskiej, kolumnowej koronie; ‘Compacta’ — karłowata o bardzo powolnym wzroście, często oferowany w formie szczepionej na wysokim pniu gdzie tworzy kulistą koronę średnicy poniżej 1 m.

Wymaga gleb żyźniejszych, wilgotniejszych i zwięźlejszych niż głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata). Często atakowany przez choroby i szkodniki drzew z rodziny różowatych. Pozostałe zalecenia uprawowe zobacz na stronie rodzaju głóg (Crataegus).