Dziko rośnie na wapieniu, w wysokich górach na półkuli północnej, w Euroazji i Ameryce Północnej, także w Polsce w Tatrach.
Kwitnie w maju i czerwcu. Pędy są zakończone jednym koszyczkiem kwiatowym średnicy 4-5 cm. Brzeżne kwiaty języczkowe w zależności od odmiany białe, różowe lub niebieskofioletowe.
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce najzimniejsze lub miejsce umiarkowanie zimne lub miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba inicjalna - skały i szczeliny skalne • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
Stanowisko słoneczne. Gleba przeciętna, przepuszczalna, niezbyt żyzna, zimą nie może być podmokła, w przypadku grubej okrywy śnieżnej może wygniwać; odczyn obojętny lub zasadowy.
Na glebach ciężkich i żyznych jest krótkowieczny.
Wegetatywnie rozmnaża się przez podział, latem po kwitnieniu oraz przez sadzonki pędowe z piętką (jesienią lub na przedwiośniu).
