cechy charakterystyczne
Liście z szerokimi odcinkami, 3-5×podzielone niemal do nasad.
Szypułki kwiatowe proste, odstające od osi pod kątem prostym.. Przykwiatki (przynajmniej dolnych kwiatów) podzielone lub przynajmniej ząbkowane, rzadko niepodzielone, 2.5-8 (17) mm długości.
Hełmy ±półkuliste lub nieco wydłużone 1.2-1.4(rzadko -1.8)× wyższe niż szersze, ciemnoniebieskie; płatki na zewnątrz niegruczołowato owłosione.
Szczyty miodników główkowate, nie zawsze sięgają szczytu hełmu.
Pręciki gęsto lub skąpo owłosione.
Słupków (1) 2-3 (4), nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) owłosione zakrzywionymi włoskami.
Nasiona czworokątne, gładkie lub czasem po jednej stronie pomarszczone, z trzeba podługowatymi skrzydełkami (jedno z nich silniej rozwinięte), płodne.
Kwitnienie lipiec-wrzesień.Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały. Pęd wzniesiony, sztywny. Kwiatostan prosty lub rozgałęziony, osie i szypułki kwiatowe gęsto owłosione niegruczołowatymi krętymi włoskami.
Szypułki kwiatowe proste, odstające od osi pod kątem prostym.. Przykwiatki (przynajmniej dolnych kwiatów) podzielone lub przynajmniej ząbkowane, rzadko niepodzielone, 2.5-8 (17) mm długości.
Szczyty miodników główkowate, nie zawsze sięgają szczytu hełmu.
Słupków (1) 2-3 (4), nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) owłosione zakrzywionymi włoskami.
Nasiona czworokątne, gładkie lub czasem po jednej stronie pomarszczone, z trzeba podługowatymi skrzydełkami (jedno z nich silniej rozwinięte), płodne.
występowanie
Rośnie w buczynach O. Fagetalia sylvaticae, rzadko w świerczynach O. Piceetalia abietis w miejscach wysięku wody lub na źródliskach, wzdłuż strumieni na kamieńcach i w ziołoroślach związku All. Adenostylion alliariae. Takson górski, endemit Karpat Zachodnich. Występuje na znacznym obszarze od Beskidu Śląsko-Morawskiego w Czechach po Tatry Zachodnie, Niżne i Małą Fatrę na Słowacji i Tatry, Baranią Górę, Pilsko oraz Baranią Górę w Polsce.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
W Europie — NT – bliski zagrożenia.
Wymieniony w Konwencji Berneńskiej.
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 2.
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
C. populacja niewielka z trendem spadkowym, liczba osobników generatywnych <10000.
C1. obserwowany, szacowany lub spodziewany jest trend spadkowy (w perspektywie maksymalnie 100 najbliższych lat) na poziomie przynajmniej 10% w ciągu 3 lat lub 1 generacji (decyduje dłuższy okres):.
